Community
Δείτε το προφίλ μου
Αναπνοή η… κατεδάφιση;
Τελευταία ενημέρωση: 05/04/2012 12:10
1 / 4

“Την αρχαιολατρία, άντε να την καταλάβουμε. Το όπου πατείς κι όπου βρεθείς στην Ελλάδα αρχαιολογικός χώρος είναι να το καταλάβουμε. Ομως πώς να καταλάβουμε και αυτή τη μανία να ονομάζουμε κάθε γκρέμι «υπόλειμμα πολιτιστικής κληρονομιάς» για να μην μπορούμε υποτίθεται να το αγγίξουμε και να το αφήνουμε να ρημάζει – αυτό σε μια χώρα που καταπατάει ανενόχλητη και ατιμώρητη ό,τι έχει σε φυσικό και πραγματικό πολιτιστικό πλούτο.

Παράδειγμα, οι προσφυγικές πολυκατοικίες της Λεωφόρου Αλεξάνδρας της Αθήνας που έχουν κηρυχτεί διατηρητέες ως «αντιπροσωπευτικά δείγματα του μοντέρνου αρχιτεκτονικού κινήματος του Μεσοπολέμου» και τόποι «ζωντανής ιστορίας», αφού στέγασαν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και ήταν «η πρώτη κατασκευή κοινωνικής κατοικίας». Ωραία και καλά αυτά. Αλλά να τα χαρακτηρίζουμε διατηρητέα διαβλέποντας αξία την οποία ίσως κάποιοι θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν, για να τα αφήσουμε – ελέω γραφειοκρατίας και… μη βούλησης – να χαίνουν, σαν πληγές, σε μια πόλη που βαριανασαίνει πληγωμένη από χιλιάδες ασχημίες, δεν πάει πολύ;
Ας πάψουμε πια να υπερβάλλουμε στην – δήθεν, συνήθως – προστασία. Ας τα γκρεμίσουν, λοιπόν, αφού δεν τα κάνουν τίποτα. Μπας και τουλάχιστον αποκτήσει η ασφυκτική τούτη πόλη έναν μικρό πνεύμονα πρασίνου. Γιατί από τεκμήρια ιστορίας έχει να φάν’ κι οι κότες. Λογική τής λείπει…” 
 
Τάδε έφη Φοίβη. Η γνωστή, αιρετική Φοίβη Αθηναίου των “Νέων” η οποία, ενοχλημένη προφανώς από την αδράνεια των παραγόντων του πολιτισμού σχετικά με την αξιοποίηση διαφόρων ιστορικών κτιρίων, προτείναι να τα …. κατεδαφίσουμε! Αν και πολύ αγαπάμε τη Φοίβη, εδώ δεν θα συμμεριστούμε την άποψή της.
Αρχικά, η κατεδάφιση των προσφυγικών της Αλεξάνδρας δεν θα σήμαινε απαραίτητα “πνεύμονα πρασίνου”. Μάλλον ένα ακόμη γυάλινο κτίριο με γραφεία θα σηκωνόταν, ή ένα ακόμη πολυόρωφο γκαράζ που θα ασχήμαινε κι άλλο το αστικό τοπίο.
Επίσης, το γκρέμισμα δεν είναι λύση όταν υπάρχει λύση. Που δεν είναι άλλη από την απλοποίηση των γραφειοκρατικών διαδικασιών για λήψη αδειών αξιοποίησης τέτοιων κτιρίων. Αν οι διαδικασίες ήταν απολούστερες, και χρήματα θα υπήρχαν, και διάθεση, και πράξη. Ας μη μένουμε στους αφορισμούς. Πράξεις χρειάζονται.
 
Δημοφιλή Blogs
Η ιστορία των Τηλεπικοινωνιών στην Ελλάδα από το 1859 έως το 1949
από User
Ένα χρονολόγιο...
ΕΔΩ ΣΑΣ ΘΕΛΩ... ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;;;
από Spartan
Πρόκειται για ένα μεγαλιθικό κτίσμα εξωφρενικά μεγάλων διαστάσεων που υπάρχει κοντά στο Αγρίνιο. Αποτελεί μεγάλο μυστήριο το μέγεθος, η παλαιότητα, ο τρόπος κατασκευής, και η χρησιμότητα που είχε (έχει;), ο λόγος δηλαδή για τον οποίο κατασκεύάστηκε. Κατ΄εμέ πρόκειται για πανάρχαιο (προκατακλυσμιαίο πιθανότατα), ασύλληπτα μεγάλο πυραμιδοειδές κτίσμα, μεγαλύτερο από κάθε άλλο που έχει βρεθεί ως τώρα ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ, που στην κορυφή του απολήγει σε τραπεζοειδούς σχήματος ακρόπολη, αποτελούμενη από ογκόλιθους εκατοντάδων τόνων. Ο χώρος είναι χαρακτηρισμένος ως αρχαιολογικος, προϊστορικής εποχής μάλιστα, και η ακρόπολη , που όμοιά της δεν νομίζω ότι υπάρχει, φέρει το όνομα "ακρόπολη Θεστιέων" και η περιοχή "Θέστια"
Σχετικά Blogs
Η σημασία της αρχαιολογίας: σκέψη πάνω σε μια έρευνα κοινού
από Zeta Xekalaki
Γιατί συνεχίζουμε να βλέπουμε χρησιμοθηρικά τα κατάλοιπα του παρελθόντος; Γιατί συνεχίζουμε να κατηγορούμε την "αρχαιολογία" για παρακώλυση διαφόρων διαδικασιών; Γιατί επιμένουμε να επιβεβαιωνόμαστε εθνικά μέσω των αρχαιοτήτων όταν αυτό είναι και λάθος και περιττό;
Ένα ταφικό σήμα στη Βενετία: μαρτυρία και αφήγηση
από vasiliki_karam Historian, BA History and Archaeology AUTh
«Η αμεσότητα των επιγραφών είναι μοναδική. Το χέρι του αρχαίου χαράκτη, τα ίχνη των εργαλείων που χρησιμοποίησε, τα λάθη και οι διορθώσεις του αποκαλύπτουν την υλική διάσταση του γραπτού λόγου…καθώς και τα υπαρκτά πρόσωπα σε μια στιγμή της καθημερινότητάς τους.» (Οικονομάκη 2015)
Αρχείο Blog
2024
2021 (2)
2013 (10)
2012 (39)