Απόκριες έχουμε κι αυτές συνδυάζονται πάντα, κυρίως στην ελληνική επαρχία, με απίθανες εκδηλώσεις τολμηρής θεματολογίας. Πανάρχαια έθιμα τα αποκαλούν γενικώς, άλλοι – κυρίως παρουσιαστές της TV – τους δίνουν και καταπληκτικές ερμηνείες “πχ. στην Τουρκοκρατία οι Έλληνες ντύνονταν μπαμπόγεροι για να τρομάζουν τους Τούρκους” … Το πόση βάση έχουν τα παραπάνω βέβαια, είναι άγνωστο και αμελητέο κατά τη γνώμη μου – αν διαβάζει το κείμενο κάποιος λαογράφος ας με ενημερώσει. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι τέτοια πανηγύρια είναι μια ακόμη αφορμή για γλέντια και χορούς με αποκριάτικη διάθεση!

Τελειώνω παραθέτοντας κείμενο της Καθημερινής για ένα από τα πιο ιδιαίτερα αυτά πανηγύρια: Το Μπουρανί στον Τύρναβο  – απ’ όπου και η φωτογραφία:

Οι καρναβαλικές εκδηλώσεις (ενν. στον Τύρναβο) χρονολογούνται από το 1898, όταν, σύμφωνα με ιστορικές αναφορές, ξεκίνησε ο εορτασμός της Απόκριας στην πόλη με έναν πρωτότυπο, όσο και τολμηρό τρόπο. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι στο πέρασμα του χρόνου απαγορεύτηκε πολλές φορές για να ξαναβρεί το δρόμο του από το 1980. Από τη δεκαετία του ’80 και μετά, το Καρναβάλι του Τυρνάβου καθιερώθηκε ως το σημαντικότερο της Κεντρικής Ελλάδος, με τη συμμετοχή καρναβαλικών ομάδων, με αριθμό συμμετεχόντων που κάθε χρόνο αυξάνεται, ξεπερνώντας, πολλές φορές τις χιλιάδες.

Οι καρναβαλικές εκδηλώσεις κορυφώνονται με το”μπουρανί” της Καθαρής Δευτέρας, τη μοναδική αυτή διονυσιακή γιορτή, αφιερωμένη στη γονιμότητα της γης. Αναπόσπαστο αξεσουάρ των καρναβαλιστών είναι ο φαλλός, τον οποίο στη διάρκεια των εορταστικών εκδηλώσεων βλέπει κανείς στην πόλη σε διάφορα μεγέθη και χρώματα. Φεύγοντας, άλλωστε, από την πόλη, εκτός από το ονομαστό τσίπουρο, θα πάρετε ως σουβενίρ έναν πήλινο φαλλό.

Το «Μπουρανί» είναι λέξη τούρκικη και σημαίνει λαχανόρυζο ή σπανακόρυζο. Τα υλικά για την παρασκευή του είναι σπανάκι, τσουκνίδα και λίγος αντεράκος μαζί με ξύδι έτσι για νοστιμιά χωρίς λάδι καθόλου.

Παλιά η εκδήλωση του Μπουρανιού ήταν πιο γνήσια, πιο περιεκτική και φυσικά πιο ξεδιάντροπη. Γύρω από την φωτιά για την προετοιμασία του εδέσματος, οι καρναβαλιστές χόρευαν αλληλοπειράζονταν, τραγουδούσαν άσεμνα τραγούδια, πετούσαν βωμολοχίες και έκαναν πρόστυχα πειράγματα προς τους άντρες περαστικούς. Φυσικά δεν έλλειπαν και οι φαλλοί, πήλινοι, ξύλινοι και άλλοι από καρότα. Στον Τύρναβο η αντίληψη για το καρναβαλικό ξεφάντωμα είναι σίγουρα πολύ διαφορετική και σαφέστατα ενδιαφέρουσα και ερεθιστική για τις αισθήσεις και τα κρυφά και ανείπωτα ένστικτά μας.