Το ξυλόγλυπτο τέμπλο της Παναγίας της Λιμνιάς στη Σκιάθο
Η εκκλησία της Παναγίας, που βρίσκεται στο κέντρο της συνοικίας των Λιμνιών, κτίστηκε το 1829. Το εξωτερικό της εκκλησίας δεν προετοιμάζει τον επισκέπτη γι’ αυτό που θα αντικρίσει.
Το κωνικό ηλιακό ρολόι του Αρχαιολογικού Μουσείου Πειραιά
Στον αρχαίο ελλαδικό χώρο η μέτρηση του χρόνου κατά τη διάρκεια των ηλιόλουστων ημερών με τα ηλιακά ωρολόγια ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας.
Τα Λουτρά των Μεθάνων
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία των λουτρικών εγκαταστάσεων της περιοχής είναι το κεντρικό παραδοσιακό κτίριο των Ιαματικών Λουτρών των Μεθάνων, τα σχέδια του οποίου έχει εκπονήσει ο γνωστός αρχιτέκτονας Ε. Τσίλλερ.
Μια φωτογραφία, αφορμή για τη συμπλήρωση μιας μελέτης
Φωτογραφία που δείχνει την πρώην οικία Χατζησταματίου στην αρχική της μορφή επιβάλλει τη συμπλήρωση της μελέτης για την αποκατάσταση και την επανάχρησή της.
Μεταβολές του αστικού τοπίου στην Πάτρα του 19ου αιώνα
Το 19ο αιώνα η Πάτρα είναι μια διαρκώς μεταβαλλόμενη πόλη, ένα τοπίο αστικό, όπου συντελούνται ιστορικές, κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές.
Οικιστική εξέλιξη και κτιριακά κελύφη του καστελλίου του Αγ. Νικολάου της Οίας
Μελέτη και ανάλυση του «καστελλίου» του Αγ. Νικολάου στα μέσα του 18ου αι., με βασικό γνώμονα μια αναπαράσταση του οικισμού από τον V.G. Barskij, έναν Ουκρανό περιηγητή στη χριστιανική Ανατολή του 18ου αι.
Η χειροποίητη κεραμική της Εποχής του Χαλκού και της Πρώιμης Εποχής του Σιδήρου της κεντρικής Ηπείρου
Μετά την καταγραφή και την ταξινόμηση του υλικού σε κατηγορίες, αναγνωρίστηκαν επτά κεραμικές κατηγορίες: με πλαστική, εγχάρακτη, εμπίεστη διακόσμηση, μονόχρωμη, πορτοκαλέρυθρη, αμαυρόχρωμη και πορτοκαλέρυθρη με γραπτή μελανή στιλπνή διακόσμηση.
Οι καλικάντζαροι του Δωδεκαημέρου
Οι Καλικάντζαροι είναι δαιμόνια εύθυμα και άτακτα, που άφησαν για λίγο την κατοικία τους στα έγκατα της γης κι ανέβηκαν στην επιφάνεια για να πειράξουν τους ανθρώπους.
Η εξέχουσα θέση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στην Αθήνα του 19ου αιώνα
Το Βαρβάκειο παίζει σημαντικό ρόλο μεταξύ των δημοσίων κτηρίων της Αθήνας του 19ου αι., εμφανιζόμενο συνεχώς σε διάφορα κρατικά έγγραφα και κείμενα αρχιτεκτόνων. Το παρόν άρθρο εξετάζει τους λόγους αυτού του ενδιαφέροντος.
Ο νεολιθικός οικισμός της «Τούμπας Κρεμαστής Κοιλάδας» (Μέρος ΣΤ’)
Τα ταφικά δεδομένα της Κρεμαστής στηρίζουν τη διαφοροποίηση στη χρήση του χώρου οικισμών της Νεότερης Νεολιθικής περιόδου.
Η Ιστορία της Χίου μέσα από τα εκθέματα του Αρχαιολογικού της Μουσείου
Η ιστορία του νησιού από την πρώτη κατοίκηση σε σπήλαια κατά την Πρώιμη Νεολιθική έως τις προόδους που σημειώθηκαν στους ιστορικούς χρόνους στο πεδίο της ιατρικής, μέσα από τα σημαντικότερα εκθέματα του Αρχαιολογικού Μουσείου Χίου.
Ο νεολιθικός οικισμός της «Τούμπας Κρεμαστής Κοιλάδας» (Μέρος E’)
Η ερμηνεία των τάφρων της Κρεμαστής δεν θα πρέπει να εστιαστεί στην μορφή που εμφανίζουν σήμερα, ούτε πρέπει να αντιμετωπιστούν ως ένα μεγάλο κοινοτικό έργο, που κατασκευάστηκε σε δεδομένη χρονική στιγμή, για την κάλυψη συγκεκριμένης ανάγκης.
Το μυκηναϊκό νεκροταφείο στο Καμπί
Το μυκηναϊκό νεκροταφείο στο Καμπί είναι το μόνο εντοπισμένο μέχρι σήμερα οργανωμένο νεκροταφείο αυτής της περιόδου στο νησί.
Ο νεολιθικός οικισμός της «Τούμπας Κρεμαστής Κοιλάδας» (Μέρος Δ’)
Η σύγχρονη έρευνα τοποθετεί πλέον τους λάκκους στο επίκεντρο του αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, εκτιμώντας ότι αποτελούν θέμα κεντρικής σημασίας στην κατανόηση των νεολιθικών οικισμών.
Το βυζαντινό λουτρό στο Kάστρο των Ιωαννίνων
Το λουτρό στο εσωτερικό του σύγχρονου οικισμού του Κάστρου των Ιωαννίνων είναι το μοναδικό, έως τώρα, σωζόμενο οικοδόμημα της βυζαντινής πόλης.
Ο νεολιθικός οικισμός της «Τούμπας Κρεμαστής Κοιλάδας» (Μέρος Γ’)
Η σωστική ανασκαφή στην Τούμπα Κρεμαστής Κοιλάδας έφερε στο φως 462 λάκκους, οι οποίοι μελετήθηκαν ως προς τις διαστάσεις, τα κατασκευαστικά χαρακτηριστικά, την εσωτερική στρωματογραφία και το περιεχόμενό τους.
Πλωτινόπολη: Το χρονικό της έρευνας
Παρουσίαση του συνόλου των αρχαιολογικών θησαυρών που έχουν έρθει στο φως στην αρχαία Πλωτινόπολη. Το κείμενο υπογράφει ο τελευταίος ανασκαφέας της, Ματθαίος Κουτσουμανής.
Ο νεολιθικός οικισμός της «Τούμπας Κρεμαστής Κοιλάδας» (Μέρος B’)
Με βάση τα ανασκαφικά δεδομένα, εξετάζονται στο άρθρο αυτό τα όρια των οικισμών στον ελλαδικό και βαλκανικό χώρο, αλλά και το ζήτημα των καμένων νεολιθικών οικημάτων της Κρεμαστής.
Οι νερόμυλοι της Κέας
Στο άρθρο αυτό παρουσιάζεται το πολύ αξιόλογο συγκρότημα νερόμυλων της Κέας, που μέχρι σήμερα δεν έχει αλλοιωθεί δραστικά με επεμβάσεις από τους κατοίκους του κι έτσι μπορεί και μεταφέρει ακόμα πληροφορίες για το πώς ήταν και το πώς δούλευε.
Ο νεολιθικός οικισμός της «Τούμπας Κρεμαστής Κοιλάδας» (Μέρος Α’)
Η θέση εντοπίστηκε το 1985, 15 χλμ. βορειοανατολικά της πόλης της Κοζάνης, στο νοτιοανατολικό όριο της λεκάνης της Κίτρινης Λίμνης (Σαριγκιόλ) και έξω από το χώρο που κάλυπτε το ομώνυμο έλος, το οποίο αποξηράνθηκε τη δεκαετία του ’50.
Οι παραδοσιακοί νερόμυλοι της περιοχής Φλώρινας-Πρεσπών
Η μεγάλη σημασία του υδάτινου στοιχείου της περιοχής της Φλώρινας εκφράστηκε, μεταξύ άλλων, από την αξιοποίησή του για την εξυπηρέτηση βασικών καθημερινών αναγκών. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η κατασκευή πληθώρας νερόμυλων.
Λασιθιώτικοι οικισμοί
Καταγραφή της πολεοδομικής και αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας των λασιθιώτικων οικισμών με σκοπό τη μελλοντική τους ένταξη σε πλαίσιο προστασίας.
Οι οικίες Μερτρούδ του Σταροπάζαρου και της οδού Αθηνάς
Το άρθρο, μέσα από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, αναζητά τη θέση ενός από τα μεγαλύτερα και πολυτελέστερα αθηναϊκά αρχοντικά της Τουρκοκρατίας, του αρχοντικού Μερτρούδ, η οποία δεν αναφέρεται ρητά σε κανένα ιστορικό τεκμήριο.
Οχυρώσεις της Κρήτης (Μέρος 4ο)
Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, οι νέοι κατακτητές διατήρησαν και επισκεύασαν τα σημαντικότερα ήδη υπάρχοντα φρούρια της Κρήτης, ενώ τον 19ο αι. προχώρησαν στην κατασκευή ενός νέου μεγάλου οχυρωματικού δικτύου, στην ύπαιθρο.