Στις 15 Απριλίου, την 100ή επέτειο από το ναυάγιο του Τιτανικού, οίκος δημοπρασιών στη Νέα Υόρκη θα βγάλει στο σφυρί αντικείμενα που ανασύρθηκαν από το καταποντισμένο πλοίο. Τα αντικείμενα είναι αξίας 185 εκατ. δολαρίων. Γυαλιά μυωπίας, νομίσματα, κοσμήματα, ενδύματα και –το διαμάντι της συλλογής- τμήμα (βάρους 17 τόνων) από το κύτος του πλοίου.

Στο Χάλιφαξ, όπου τάφηκαν 150 από τα θύματα του ναυαγίου, η είδηση της δημοπρασίας έχει προκαλέσει αγανάκτηση. «Σκοπός ήταν να διατηρήσουμε και να καταγράψουμε – όχι να κάνουμε πλιάτσικο» είπε η Lynn-Marie Richard, υπεύθυνη αρχείου του Ναυτικού Μουσείου του Ατλαντικού της πόλης στην εφημερίδα The Chronicle Herald.

Ο άνθρωπος που εντόπισε τον Τιτανικό στο βυθό του Ατλαντικού θα συμφωνούσε μαζί της.

Το 1985, λίγες ώρες μονάχα από τη στιγμή που είδε το ναυάγιο, ο Robert Ballard δέχθηκε τηλεφώνημα από δημοσιογράφο του ABC, ο οποίος τον ρώτησε αν το θρυλικό πλοίο θα ανασυρόταν ποτέ από τα βάθη του ωκεανού.

«Σε καμία περίπτωση» απάντησε ο Ballard. «Ίσα ίσα, εκείνο που θέλω είναι να διασφαλίσω ότι αυτό το μνημείο θα μείνει εκεί που είναι προς τιμήν των 1.500 ζωών που χάθηκαν».

Λίγους μήνες αργότερα, μια πλήρως εξοπλισμένη ομάδα περισυλλογής έβαλε πλώρη για το σημείο όπου βρισκόταν ο Τιτανικός.

Όσοι είχαν βρεθεί στο πρώτο και τελευταίο ταξίδι του πλοίου, και είχαν σωθεί, τους αποκάλεσαν «κλέφτες» και «κουρσάρους», και ο Ballard κατηγόρησε την ομάδα περισυλλογής ότι ουσιαστικά διαιώνιζε την τραγωδία.

Σήμερα, μερικές δεκαετίες αργότερα, φαίνεται πως το ταμπού των «τυμβωρύχων» του Τιτανικού ξεθώριασε και λησμονήθηκε.

Από τη στιγμή σχεδόν που βυθίστηκε, το υπερωκεάνιο ήταν στόχος για κυνηγούς ενθυμίων. Το 2008, ένα σωσίβιο, που πιστεύεται ότι αφαιρέθηκε από το σώμα ενός νεκρού επιβάτη, πωλήθηκε για 53.000 δολάρια.

Ο Edmund Stone, καμαρότος στο πλοίο, το σώμα του οποίου βρέθηκε από ένα καναδέζικο πλοίο, απέφερε 250.000 δολάρια κέρδος από τα σουβενίρ που «φορούσε», μεταξύ των οποίων μια αρμαθιά κλειδιά κι ένα ασημένιο ρολόι τσέπης που είχε σταματήσει στις 2.16 π.μ., τη στιγμή που ο 33χρονος βυθιζόταν στα παγωμένα νερά του βόρειου Ατλαντικού.

Τα αποκλειστικά δικαιώματα περισυλλογής των αντικειμένων του ναυαγίου ανήκουν στην RMS Titanic Inc., θυγατρική της Premier Exhibitions με έδρα την Ατλάντα. Σε επτά αποστολές, η ιδιωτική εταιρεία ανέσυρε 6.000 αντικείμενα.

Η Eva Hart ήταν επτά ετών όταν ο πατέρας της πέθανε στο ναυάγιο. «Το να ανασύρεις αυτά τα αντικείμενα από έναν μαζικό θαλάσσιο τάφο μόνο και μόνο για να βγάλεις κάποιες χιλιάδες λίρες δείχνει φρικτή αναισθησία και απληστία» είπε το 1987, όταν ξεκινούσε η πρώτη αποστολή περισυλλογής αντικειμένων του Τιτανικού.

Το Διεθνές Συμβούλιο Ναυτικών Μουσείων έχει απαγορεύσει στα μέλη του να εκθέσουν οποιοδήποτε αντικείμενο του Τιτανικού ανασύρθηκε μετά το 1990.

Υπάρχει ακόμη μία τουλάχιστον επίσημη αρχή, η U.S. Coast Guard’s International Ice Patrol που εξακολουθεί να αναγνωρίζει την ιδιαίτερη φύση του ναυαγίου. Στις 15 Απριλίου κάθε χρόνο, στέλνει ένα αεροσκάφος πάνω από την τελευταία καταγεγραμμένη θέση του υπερωκεανίου, για να ρίξουν ένα στεφάνι στο νερό.