Μουσείο Ραδιοφώνου

Ραδιόφωνο 1946, Μουσείο Ραδιοφώνου

Ένας από τους πιο δημοφιλείς ραδιοφωνικοί δέκτες βραχέων που έγινε ποτέ, τα γοητευτικά Hallicrafters Model S-38  με το μεταλλικό κουτί και το ενσωματωμένο μεγάφωνο εμφανίστηκαν το 1946, αμέσως μετά το Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο, το μικρό τους μέγεθος και το χαμηλό τους κόστος μόλις $ 47.50, εκτόξευσαν τις πωλήσεις τους στα ύψη.

Αντικατέστησαν  το προηγούμενο μοντέλο entry-level της εταιρείας ενώ μετά το αρχικό S-38 ακολούθησαν τα μοντέλα S-38A και  S-38E, όπου παραμένουν στην παραγωγή μέχρι το 1961.

Πολλοί συλλέκτες θεωρούν ότι το Model S-38, το πιο επιθυμητό μοντέλο σε αυτή τη γραμμή, δεδομένου ότι μεταγενέστερα μοντέλα δεν έχουν την δυνατότητα BFO, δηλαδή σύστημα αποδιαμόρφωσης SSB για το οποίο χρειαζόταν ειδική άδεια κατοχής και λειτουργίας.

Ιστορία του ραδιοφώνου

Μετά το τέλος του πολέμου και στο πλαίσιο της γενικότερης μεταπολεμικής ανασυγκρότησης της χώρας, η ελληνική κυβέρνηση το 1945 αποφάσισε να αναδιοργανώσει και να αναπτύξει τη ραδιοφωνία.

Με τον νόμο 1755/1945 ιδρύθηκε το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ) που το διοικούσε συμβούλιο διορισμένο από την κυβέρνηση και υπαγόταν στο Υπουργείο Προεδρίας. Το ΕΙΡ ανέλαβε όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς της ΑΕΡΕ και είχε το μονοπώλιο των ραδιοφωνικών εκπομπών στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα υπήρχε ένας μόνο ραδιοφωνικός σταθμός με κανονικά προγράμματα που ανήκε στο κράτος και ο σταθμός που ανήκε στον Τσιγγιρίδη.

16 Ιουλίου 1945 : Αρχίζει να λειτουργεί το “Εθνικό Ιδρυμα Ραδιοφωνίας” με πρώτο διευθυντή τον Ηρ.Πετμεζά.

25 Μαρτίου 1946 : Εγκαινιάζεται ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Θεσσαλονίκης με πομπό φορητό πάνω σε αυτοκίνητο. Μετά από λίγο καιρό διακόπτει τη λειτουργία του για να εγκατασταθεί μόνιμα το Μάρτιο του 1947.