Τα τελευταία χρόνια οι έρευνες στην Τροία ενδιαφέρουν και τους γεωλόγους. Σκοπός τους είναι να διευκρινιστεί το τοπογραφικό περιβάλλον της Τροίας για την εποχή του Τρωικού πολέμου και να εξακριβωθεί αν ο χώρος προς βορρά και γύρω από το ύψωμα του οχυρού ήταν, όπως και σήμερα, ευρέως πεδινός ή ήταν θάλασσα. Έτσι θα μπορούσε να απαντηθεί το παλαιό ερώτημα, εάν οι πολεμικές περιγραφές της Ιλιάδας προσαρμόζονταν επί πραγματικού εδάφους ή ήταν φανταστικές. Κι αυτό γιατί, ενώ σύμφωνα με τον Όμηρο οι συγκρούσεις Αχαιών και Τρώων εντοπίζονται μεταξύ της Τροίας και της ακτής του Ελλησπόντου, σύμφωνα με τον Στράβωνα τον χώρο αυτό τον εκάλυπτε θάλασσα.
Στον τουριστικό αρχαιολογικό Οδηγό της Τροίας ενσωματώνονται δύο παλαιογεωγραφικοί χάρτες. Οι χάρτες εμφανίζουν την προϊστορική Τροία να περιβάλλεται από τα δυτικά και τα βόρεια είτε από θάλασσα (στον έναν), είτε από δέλτα ποταμών, βάλτους και παράκτιες λιμνοθάλασσες (στον άλλον). Εξετάζοντας τους χάρτες ο συγγραφέας εντοπίζει μια τρανταχτή αντίφαση και, αφού εκθέσει τα δικά του επιχειρήματα, θέτει τελικά το ερώτημα: αφού ο Όμηρος, όπως και ο Στράβων, είχε να κάνει με ακατάλληλο για τις περιγραφές της Ιλιάδας τοπογραφικό περιβάλλον, καθώς η μεταβολή του τοπίου στην Τροία είχε γίνει πολύ πριν απ’ αυτόν, αφού ο ίδιος μας διηγείται την εξαφάνιση του στρατοπέδου των Αχαιών που συντελέστηκε μετά τον πόλεμο (Ιλιάδα Μ 13-30), από ποιόν έγινε αυτή η καταπληκτική προσαρμογή στο τότε τοπογραφικό περιβάλλον της Τροίας; Απάντηση: από εκείνους που έζησαν τα γεγονότα του Τρωικού πολέμου. Επομένως η Ιλιάδα δεν είναι Μύθος, είναι Ιστορία.
