Μεγάλη αναδρομική έκθεση-αφιέρωμα στο ζωγράφο Λουκά Βενετούλια (1930-1984), σημαντικό εκπρόσωπο της σύγχρονης ελληνικής τέχνης, η καλλιτεχνική παρουσία του οποίου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το εικαστικό πρόσωπο και την πνευματική κίνηση της Θεσσαλονίκης, εγκαινιάζεται στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών ΑΠΘ την Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2019, στις 19.00.

Στην έκθεση, που έχει τίτλο «Λουκάς Βενετούλιας. Ένας ρομαντικός -ρεαλιστής», παρουσιάζονται περισσότερα από 200 έργα του καλλιτέχνη (λάδια, ακρυλικά σε μουσαμά, σχέδια με μελάνι), που χρονολογούνται από τη δεκαετία του ’50 έως τη δεκαετία του ’80. Σε δύο ορόφους του Τελλογλείου ξεδιπλώνεται ο κόσμος του Λουκά Βενετούλια μέσα από τις αγαπημένες του θεματικές: δρόμοι και κτίρια της Θεσσαλονίκης, το λιμάνι, τα καρνάγια, η Δικτατορία, η σειρά Σαντορίνη, αλλά και σκηνικά που δημιούργησε για θεατρικές παραστάσεις.

Τα έργα –πολλά από τα οποία παρουσιάζονται για πρώτη φορά– προέρχονται από τη συλλογή του Τελλογλείου Ιδρύματος, καθώς και από τη Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης, τη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας- Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα, το MOMus, τη Μακεδονική Καλλιτεχνική Εταιρεία «Τέχνη», το Υπουργείο Μακεδονίας- Θράκης και πολλούς ιδιώτες συλλέκτες.

«Το Τελλόγλειο Ίδρυμα στην έκθεση αυτή επιχειρεί να αποδώσει φόρο τιμής στον ξεχωριστό ζωγράφο, που η Αλίκη (Τέλλογλου) και η πόλη αυτή τόσο τον αγάπησαν», σημειώνει η γενική γραμματέας του διοικητικού συμβουλίου του Τελλογλείου, καθηγήτρια του ΑΠΘ, Αλεξάνδρα Γουλάκη-Βουτυρά.

Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, ο Λουκάς Βενετούλιας πήρε τα πρώτα του μαθήματα ζωγραφικής από τον Ν.Γ. Πεντζίκη. Κατόπιν σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους τον Γ. Μόραλη και τον Σπ. Παπαλουκά, αφού εγκατέλειψε τις σπουδές του στην Ιατρική. Έζησε στη Θεσσαλονίκη, όπου παράλληλα με την καλλιτεχνική του σταδιοδρομία, δίδαξε ελεύθερο σχέδιο στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ και ιστορία της τέχνης και σκηνογραφία σε ιδιωτική σχολή θεάτρου-κινηματογράφου. Έκανε σκηνικά και κοστούμια για το θέατρο (Θέατρο Τέχνης Κ. Κουν, «Η βέρα – Το τάβλι» του Δημήτρη Κεχαΐδη, 1972-1974, σκηνοθεσία: Κ. Κουν, Θίασος Αλέκας Κατσέλη, «Τα παιδιά είναι παιδιά/Φιλομένα Μαρτουράνο», Εντουάρντο ντε Φίλιππο, 1964, σκηνοθεσία: Πέλος Κατσέλης).

Κύριο θέμα της ζωγραφικής του ήταν εξαρχής ο αστικός χώρος της γενέτειράς του, της Θεσσαλονίκης. Στα πρώτα του έργα η παρουσία ανθρώπινων μορφών είναι σπάνια. Αντίθετα, στην επόμενη φάση της δουλειάς του, κατά την περίοδο της Δικτατορίας, οι ανθρώπινες φιγούρες συμβάλλουν στη διατύπωση κριτικών μηνυμάτων. Η έκθεση θα είναι ανοιχτή στο Τελλόγλειο Ιδρυμα Τεχνών (Αγίου Δημητρίου 159Α) ως τις 31 Μαρτίου 2019.