Από πολύ παλιά οι άνθρωποι φρόντιζαν για την προστασία των ποδιών τους, ιδιαίτερα σε κλίματα ψυχρά. Στην αρχή φορούσαν δέρματα δεμένα γύρω από το πόδι, κατόπιν έφτιαξαν υποδήματα, τα οποία αργότερα ενίσχυσαν εσωτερικά με δέρμα, άχυρο*, πανί ή μαλλί.

Τον 8ο αιώνα π.Χ., οι Έλληνες έβαζαν μαλλί από τα πρόβατά τους μέσα στα παπούτσια για ζεστασιά, ενώ οι Ρωμαίοι χρησιμοποίησαν υφάσματα.

Η κάλτσα, όπως την ξέρουμε σήμερα, επινοήθηκε κατά τον Μεσαίωνα για τους ευγενείς.

* Άχυρο χρησιμοποίησε και ο Ότζι, ο προϊστορικός Άνθρωπος των Πάγων που βρέθηκε στις Άλπεις. Στις σκανδιναβικές χώρες και την υπόλοιπη Ευρώπη, μέσα στα ξύλινα τσόκαρά τους, μερικοί χωρικοί συνεχίζουν ακόμα να «μονώνουν» με αυτόν τον τρόπο τα πόδια τους από το κρύο.