Νεκρά σώματα, περισσότερο ή λιγότερο διατηρημένα, αλλά πάντα ντυμένα με τα ρούχα της εποχής που έζησαν – εκτίθενται στις κατακόμβες των Καπουτσίνων Μοναχών στο Παλέρμο της Σικελίας. Πρόκειται για μέλη της σικελικής αριστοκρατίας και του κλήρου του παρελθόντος, τα οποία, μετά από μια διαδικασία ταρίχευσης, στεγάζονταν στο χώρο προκειμένου να τους… επισκέπτονται οι συγγενείς τους. Κατασκευασμένες αρχικά για την ταφή των μοναχών, οι κατακόμβες χρησιμοποιήθηκαν και για λαϊκούς από τις αρχές του 16ου αι. Σύμφωνα με τα έθιμα της πόλης όπως εξελίχθηκαν στην πορεία και διατηρήθηκαν μέχρι και τις αρχές του 20ου αι, οι ζωντανοί κατέβαιναν στις κατακόμβες, έβλεπαν κατά πρόσωπο τους νεκρούς συγγενείς τους και σε κάποιες περιπτώσεις τους άλλαζαν τα ρούχα. Το τελευταίο σώμα που ενταφιάστηκε στο χώρο ήταν της δίχρονης Ροζάλια Λομπάρντο, η οποία πέθανε τη δεκαετία του 1920 και θεωρείται μια από τις πιο καλοδιατηρημένες μούμιες στον κόσμο.