Αν ζούσε η 11χρονη Μύρτις θα έμπαινε χθες με τους συμμαθητές της στην έκτη τάξη του Δημοτικού Σχολείου και θα έπρεπε να πάει επειγόντως στον… ορθοδοντικό. Αντί γι’ αυτά, εμφανίστηκε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Πήγε να συναντήσει την Αριστίλλη, τη Μνησαγόρα, τον Δίκαιο και τον Νικοχάρι, παιδιά της εποχής της, του 5ου αιώνα π.Χ., που πέρασαν τον Αχέροντα ποταμό, αγκαλιά με τα παιχνίδια τους.
Στο μουσείο υπάρχουν πολλά νεκρά παιδιά, όπως η Μύρτις, η οποία υπήρξε ένα από τα εκατοντάδες θύματα του λοιμού των Αθηνών. Το ανώνυμο αυτό κοριτσάκι (Μύρτιδα τη βάφτισαν οι αρχαιολόγοι), που πρόσφατα ανέκτησε τα χαρακτηριστικά του προσώπου της χάρη σε μια διεπιστημονική μελέτη, χθες είχε πιάσει κουβέντα με επώνυμα παιδιά που απεικονίζονται σε μικρές μαρμάρινες επιτύμβιες στήλες. Την επωνυμία τους τη διέσωσε το άκρατο πένθος των γονιών τους που τους οδήγησε να παραγγείλουν σε σπουδαίους καλλιτέχνες τη δημιουργία επιτάφιων αναγλύφων πάνω στα οποία αναγράφονται και τα ονόματα των παιδιών.
Οικοδεσπότες στα χθεσινά εγκαίνια της έκθεσης «Μύρτις: Πρόσωπο με πρόσωπο με το παρελθόν» που πρωτοπαρουσιάστηκε στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Νίκης Γουλανδρή, ήταν ο διευθυντής του ΕΑΜ Νίκος Καλτσάς και ο επ. καθηγητής της Οδοντιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μανώλης Παπαγρηγοράκης.

Πηγή: Ελευθεροτυπία, Ν. Κοντράρου-Ρασσιά, 14/9/10