Οι δουλειές του σπιτιού φαίνεται ότι δεν ήταν αρκετές για τις αρχαίες Αιγύπτιες νοικοκυρές που κατασκεύαζαν και πουλούσαν φαγεντιανή για να αυξήσουν το εισόδημά τους. Αυτό υποστηρίζει ο Αυστραλός αρχαιολόγος Mark Eccleston μετά από θεωρητική και πρακτική ανάλυση φαγεντιανών αντικειμένων του 1300 π.Χ. από την Αίγυπτο.
Ο Αυστραλός επιστήμονας του Πανεπιστημίου La Trobe της Μελβούρνης και η ομάδα του υποστηρίζουν ότι, ενώ αντικείμενα από φαγεντιανή παράγονταν από μεγάλες εργαστηριακές μονάδες προσαρτημένες συνήθως σε ανάκτορα και ναούς, το μείγμα, μια υαλώδης μάζα με βάση το χαλαζία, μπορούσε να κατασκευαστεί και να διαμορφωθεί σε οικιακά εργαστήρια και φούρνους που κανονικά χρησιμοποιούνταν στη μαγειρική. Μάλιστα υποστηρίζει ότι οι μικροί κατασκευαστές μπορεί να είχαν ένα είδος έκτακτης συνεργασίας με μεγάλα εργαστήρια, με ανταμοιβή περισσότερα αγαθά. Το έναυσμα για τη θεωρία έδωσε η παρουσία μικροαντικειμένων φαγεντιανής σε αυλές σπιτιών ενώ, καθώς οι οικιακές εργασίες ήταν στην Αίγυπτο αποκλειστική ευθύνη των γυναικών, ο Eccleston υποστηρίζει ότι και στην οικιακή παραγωγή φαγεντιανής θα δραστηριοποιούνταν κυρίως γυναίκες. Όσο για την εφαρμογή της θεωρίας, ο Ecclesone προέβη σε αρχαιολογικό πείραμα προκειμένου να αποδείξει ότι αντικείμενα φαγεντιανής μπορούν να ψηθούν σε έναν κοινό φούρνο. Για το σκοπό αυτό κατασκεύασε ένα αντίγραφο φούρνου του 1300 π.Χ., τον οποίο άναψε με τρόπο δυνατό να ανεβάσει τη θερμοκρασία στο εσωτερικό του στα επίπεδα που χρειάζεται για να ψηθούν τα φαγεντιανά αντικείμενα.
Πρόβλημα όμως αποτελούσε, και αποτελεί ακόμη, το γεγονός ότι η σύνθεση του μείγματος της φαγεντιανής μας είναι ακόμη άγνωστη. Αναλύσεις σε αντικείμενα, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν με τη χρήση συγχροτρονίου, έδειξαν ότι στο μείγμα υπήρχε λίγος χαλκός, η προέλευση και ο τρόπος άντλησης του οποίου ερευνάται ακόμη. Το μόνο που μπορούν να υποθέσουν οι επιστήμονες είναι ότι ψήγματα χαλκού βρίσκονταν σε μείγματα εύκολα προσβάσιμα στο καθημερινό περιβάλλον. Μέχρι στιγμής τελούνται αναλύσεις σε διάφορα υλικά, μεταξύ των οποίων μέχρι και ούρα, με σκοπό να προσεγγίζουν πιθανά μείγματα που θα χρησίμευαν στην κατασκευή φαγεντιανής. Στο επόμενο στάδιο προβλέπεται να κατασκευαστεί πειραματικά φαγεντιανή σε εργαστήριο, χρησιμοποιώντας διάλυμα ορυκτών και τέλος να συγκριθεί το αποτέλεσμα με την αρχαία φαγεντιανή. Έτσι φαίνεται ότι θα κατανοηθεί το μυστικό της επιτυχίας της τεχνικής.
Πηγή: ABC Science Online, 18/05/10
Ζ.Ξ.
