Πρωτοπόρος θεωρητικός της πολεμικής τέχνης, ο Αινείας ο Τακτικός, τον 4ο αιώνα π.Χ. στα Πολιορκητικά του, παραθέτει τρία επεισόδια που χρησιμεύουν στη συγγραφέα ως παραδείγματα. Σκοπός της είναι να καταδείξει ότι βασικό όπλο του πολέμου θεωρείται ο δόλος και ότι στην κλασική Ελλάδα γινόταν ευρεία χρήση της intoxication. Ο γαλλικός όρος intoxication δηλώνει τις μεθοδεύσεις που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα προκαλώντας ψευδαισθήσεις και απατηλές εντυπώσεις, με σκοπό να αποπροσανατολίσουν τον αντίπαλο. Τεχνικός όρος μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, συνδέεται με τον ψυχολογικό πόλεμο και τον πόλεμο μεταξύ μυστικών υπηρεσιών. Προϋποθέτει «εμπνευστές», «πράκτορες» που συνεργάζονται μαζί τους και «θύματα», που τη σκέψη τους αποσκοπεί να «δηλητηριάσει». Στηρίζεται στο δόλο και επιλέγεται αντί της βίας. Ο Αινείας ο Τακτικός αποδεικνύει ότι, ήδη από την εποχή του, η intoxication είχε περάσει από την εμπειρική χρήση στη θεωρία της στρατηγικής. Στο πρώτο επεισόδιο, οι ολιγαρχικοί Κερκυραίοι το 361 π.Χ. χρησιμοποιώντας προσποίηση απαλλάσσονται από τους δημοκρατικούς τους αντιπάλους. Στο δεύτερο, οι πολιορκημένοι κάτοικοι μιας πόλης καταφέρνουν να εφησυχάσουν τον εχθρό πριν του επιτεθούν διασπείροντας ψευδείς πληροφορίες. Τέλος, σε κάποια πόλη οι άρχοντες, για να εξορίσουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους, σκηνοθετούν επιδρομές εχθρών.