Το 1978, ο Μανώλης Ανδρόνικος αποκάλυψε κάτω από τον όγκο μιας μεγάλης Τούμπας τρεις βασιλικούς τάφους (Ι, ΙΙ, ΙΙΙ), από τους οποίους ο πρώτος βρέθηκε συλημένος και οι δύο άλλοι ασύλητοι. Τον τάφο Ι ονόμασε «Τάφο της Περσεφόνης», τον τάφο ΙΙ τον απέδωσε στον βασιλιά Φίλιππο Β΄ και στην τελευταία σύζυγό του, και τον τάφο ΙΙΙ ονόμασε «Τάφο του Πρίγκιπα».
Ο συγγραφέας, έχοντας σχηματίσει με βάση τα αρχαία κείμενα και τα ταφικά κτίσματα και ευρήματα της Βεργίνας διαφορετικές απόψεις από αυτές του καθηγητή Μ. Ανδρόνικου, παραθέτει τα αποδεικτικά στοιχεία και τα συμπεράσματά του. Ο ίδιος πιστεύει ότι: τα οστά που βρέθηκαν στον τάφο Ι ανήκουν στη βασίλισσα Κλεοπάτρα και το βρεφικής ηλικίας παιδί της και τα οστά που βρέθηκαν στον τάφο ΙΙ με την τοιχογραφία του κυνηγιού ανήκουν στον Μέγα Αλέξανδρο. Στον προθάλαμο του τάφου ΙΙΙ είχαν ταφεί η βασίλισσα Ρωξάνη με τον δωδεκάχρονο Αλέξανδρο Δ΄, ενώ στον κυρίως ταφικό θάλαμο είχαν τοποθετηθεί τα οστά του Φιλίππου Β΄. Τα 21 άρματα που εικονίζονται στη ζωφόρο του προθαλάμου συμβολίζουν τις 21 εκστρατείες του νεκρού βασιλιά.
