Ο κόσμος της αρχαίας Χίου αποτελούσε πάντοτε ένα αίνιγμα, έναν κόσμο ερμητικά κλειστό,  κατά βάση άφαντο από τα βυζαντινά χρόνια και μετά. Επιπλέον, η φειδωλότητα των πηγών κάλυπτε με αχλύ το ήδη σκοτεινό τοπίο.