Μια πηλιορείτικη εκκλησία, σαν όλες τις άλλες που υπάρχουν στο βουνό των Κενταύρων, θα μου πείτε. Ίσως να είχατε δίκιο, αν δεν κοιτάζατε με προσοχή τον ανάγλυφο διάκοσμο στην εξωτερική πλευρά του Ιερού.
Μια σειρά από μαρμάρινες ανάγλυφες πλάκες στολίζει την ανατολική πλευρά της εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου του Νεοχωρίου, μιας εκκλησίας των μέσων του 18ου αιώνα, αγιογραφημένης από τον Παγώνη, με ωραία αρχιτεκτονική.
Ο πρωτότυπος διάκοσμος αποτελείται από μια σειρά από στρογγυλοπρόσωπους Αγγέλους, ο καθένας με διαφορετικό χαρακτήρα. Ένας είναι γελαστός και πλαισιώνεται από σταυρούς, άλλος είναι σκεφτικός κι έχει στα αριστερά του έναν ρόδακα, ενώ άλλος κραδαίνει σπαθί στο αριστερό του χέρι και με το δεξί κρατά ένα φίδι.
Ο πιο πρωτότυπος όμως είναι εκείνος που καπνίζει μια μακριά πίπα ενώ στα αριστερά του ένα πουλί που κάθεται σε κλαδάκι βάζει το ράμφος του στην πίπα, σαν για να φάει τον καπνό, και ένα άλλο πουλί διακοσμεί το κενό ανάμεσα στην πίπα και το σαγόνι του Αγγέλου.
Το μνημείο αυτό κινδυνεύει να καταστραφεί γιατί οι τοίχοι του έχουν πια αρχίσει να ανοίγουν. Οι κάτοικοι του Νεοχωρίου (Δήμος Αφετών) έχουν ήδη συγκεντρώσει τα χρήματα για την αναπαλαίωσή του, αλλά η Αρχαιολογική Υπηρεσία αργοπορεί να εγκρίνει τις εργασίες, γεγονός που το θέτει σε κίνδυνο.
Δυστυχώς κατά την επίσκεψή μου μπόρεσα να δω μόνο το εξωτερικό της εκκλησίας, η οποία ήταν κλειδωμένη λόγω φθορών, για λόγους ασφαλείας.