Υπάρχει κάτι σάπιο στο κράτος της Ελλάδας. Αυτή τη φορά, η «σαπίλα» έρχεται από το ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, το οποίο προωθούσε έρευνες στον ελληνικό πολιτισμό όπως αναπτύχθηκε πέρα από τα όρια του σύγχρονου ελληνικού κράτους.
Το ιδιωτικό αυτό ίδρυμα (αν και μερικώς επιδοτούμενο από την κυβέρνηση) βρισκόταν στην ακμή του μια δεκαετία πριν όταν έλαβα από αυτούς τη μεταδιδακτορική μου υποτροφία. Χρηματοδότησαν επίσης την έρευνά μου στην οικονομία της ρωμαϊκής Μικράς Ασίας υπό την επίβλεψη του καθ. Stephen Mitchell του Πανεπιστημίου του Exeter.

Σήμερα, το σκηνικό έχει αλλάξει. Μόλις πληροφορήθηκα από αξιόπιστη πηγή ότι έχουν ήδη απολυθεί από το ΙΜΕ δύο αρχαιολόγοι-ιστορικοί, ένας φιλόλογος κι ένας κοινωνιολόγος, ενώ η απασχόληση ενός νομισματολόγου μειώθηκε σε μία φορά την εβδομάδα. Και τα κακά νέα συνεχίζουν. Η διοίκηση αποφάσισε να μειώσει τους μισθούς του προσωπικού κατά 18%. Μισθούς που δεν έχουν πληρωθεί καν, κατά τους δύο τελευταίους μήνες. Οπωσδήποτε, περισσότερες απολύσεις θα ακολουθήσουν. Πόσοι ερευνητές θα είναι άνεργοι μέχρι το τέλος του 2012 είναι μόνο ζήτημα εικασιών. Όλα εξαρτώνται από τα οικονομικά του ιδρύματος, την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας ( η οποία όλοι ξέρουμε ότι δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα), την τρόικα… Μέχρι τώρα έχουμε όλοι επίγνωση ότι οι ιστορικοί και οι αρχαιολόγοι δεν χαίρουν ιδιαίτερα υψηλής εκτίμησης στην Ευρώπη, όπου τα οικονομικά έχουν γίνει η νέα θρησκεία. Και αναρωτιέμαι, έχει σκεφτεί κανείς από τους ισχυρούς Ευρωπαίους πολιτικούς πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς ιστορική γνώση;