«Οι αρχαιότητες του Ντίνου» είναι ο τίτλος της νέας έκθεσης του Τελλογλείου Ιδρύματος Τεχνών ΑΠΘ με 34 φωτογραφίες του Άρι Γεωργίου, η οποία πραγματοποιείται με αφορμή την έκθεση «ΤΕΧΝΗ-ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ και το Μουσείο που δεν έγινε» που ήδη παρουσιάζεται από τον Οκτώβριο στο Τελλόγλειο. Η έκθεση του Άρι Γεωργίου περιλαμβάνει φωτογραφίες με αντικείμενα του Ντίνου Χριστιανόπουλου και θα εγκαινιαστεί στις 10 Δεκεμβρίου, στις 7:30 το βράδυ.
«Τα “αρχαία” του Ντίνου όπως τα είδε ο φακός του Άρι Γεωργίου αποτυπώνουν το πιο αληθινό, τρυφερό και συγκινητικό πορτρέτο του Χριστιανόπουλου: μια συλλογή από ενθυμήματα λογής-λογής, όπου τα όστρακα, τα κεραμικά θραύσματα κάθε εποχής που συνάντησε στον δρόμο του, ή του τα χάρισαν φίλοι ακριβοί από Θεσσαλονίκη, φυλαγμένα ανάμεσα σε κουμπιά, πολύχρωμες χάντρες, φυλαχτά, κουρελάκια, δεκάρες, χαρτονομίσματα, είναι πραγματικά ψηφίδες από τα “μικρά και ταπεινά” που ήταν ο κόσμος του. Φυλαγμένα σε κουτιά από Κουραμπιέδες του Τερκενλή, ή Λουκούμια Σύρου του Πάσσαρη, ξεπροβάλλουν μέσα από νάυλον σακούλες, φακελάκια συχνά δεύτερης χρήσης, που συνοδεύονται από σημειώσεις με τη χαρακτηριστικά προσεγμένη γραφή του να δίνει το στίγμα τους: οδός Πειραιώς, οδός Λαγκαδά, οδός Ολυμπιάδος, Επταπύργιο, χάρισμα της Σούλας Πιτέρη, της Βάνας Χαραλαμπίδου, της Ελένης Λαζαρίδου κ.ο.κ. Η σχολαστική αναφορά του Χριστιανόπουλου στην προέλευσή τους, ποιος του το χάρισε, πού το βρήκε, με το συγκλονιστικό “από πού;” όταν δεν θυμάται, παίρνει άλλη διάσταση», σημειώνει η Γενική Διευθύντρια του Τελλογλείου και Ομ. Καθηγήτρια ΑΠΘ, Αλεξάνδρα Γουλάκη-Βουτυρά, στον κατάλογο της έκθεσης.
Η ίδια προσθέτει πως «ο Γεωργίου, κι αυτός στενός φίλος και συνεργάτης του Ντίνου, διάλεξε με μεγάλη ευαισθησία να στήσει το υλικό φαινομενικά ουδέτερα στο εργαστήριο του φωτογράφου, με τον φακό οριζόντια πάνω ακριβώς από τα αντικείμενα, τοποθετημένα είτε στο αρχικό τους αμπαλάρισμα (κουτιά, φακέλους, σακούλες), αφήνοντάς τα συχνά να αναδύονται από το περιτύλιγμα, είτε στημένα σε κάποια “σύνθεση”, πάντα σε αυστηρή μετωπικότητα, προσέχοντας τις εικαστικές τους ποιότητες, όπου “συμμετέχουν” τα σημειώματα του Ντίνου». Σύμφωνα με την κα Γουλάκη-Βουτυρά, «οι φωτογραφίες για τα “αρχαία” του Ντίνου του Άρι Γεωργίου διεισδύουν στην έκθεση του Τελλογλείου “Τέχνη-Διαγώνιος και το Μουσείο που δεν έγινε” σαν μια εσωτερική εξομολόγηση του ποιητή και αφιέρωμα ξεχωριστό στην πόλη και τους ανθρώπους της».
Ο Άρις Γεωργίου στον κατάλογο της έκθεσης επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι «πέντε-έξι παλιά χαρτοκιβώτια, κάποια ευτελή πλαστικά κουτιά, random νάυλον σακκούλες, παλιές συσκευασίες ζαχαροπλαστείων, τσαλακωμένοι φάκελλοι αλληλογραφίας και λογαριασμών, χύμα ψιλόχαρτα ή σελίδες περιοδικών και εφημερίδων, δεματάκια συχνά σφιγμένα με σπάγγο ―πάντοτε επιμελημένος φιόγκος, ποτέ δυσεπίλυτος κόμπος― κάποτε υπό γηράσκοντα ανενεργά λαστιχάκια, όλα τους, ευτελώς, εκ του προχείρου, όχι πάντως άνευ κάποιας μεθόδου από μέρους του, στεγάζουν, αποθησαυρίζοντάς την, διά της δικής του χειρός, την “συλλογή αρχαιοτήτων” του Ντίνου Χριστιανόπουλου». Ο ίδιος τονίζει τα εξής: «Αυτό ακριβώς επιτελεί το εγχείρημα της φωτογραφικής καταγραφής των “πολύτιμων” λίθων και κεράμων, των ευλαβικώς παρά Ντίνου συλλεχθέντων και επιμελώς υπομνηματισθέντων. Η ουσιαστική αξία των “αρχαιοτήτων του Ντίνου” ανιχνεύεται στην “μουσειογραφική σύνταξη” του θησαυρού που συνιστούν».
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 10 Φεβρουαρίου 2026 και την επιμέλειά της έχει ο Άρις Γεωργίου. Ο συντονισμός έγινε από τον Miguel Fernández Belmonte, Δρα Ιστορίας Τέχνης.
Άρις Γεωργίου
O Άρις Γεωργίου (1951, Θεσσαλονίκη) σπούδασε αρχιτεκτονική στο Montpellier της Γαλλίας. Από το 1977 εκθέτει ζωγραφική και φωτογραφία σε πολυάριθμες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Eλλάδα και στο εξωτερικό. Είναι μέλος του Συλλόγου Kαλλιτεχνών Eικαστικών Tεχνών Bορείου Eλλάδος. Tο 1984 ήταν ιδρυτικό στέλεχος και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του PARALLAXIS και υπήρξε συνιδρυτής του Eλληνικού Mουσείου Φωτογραφίας (1987). Tον Φεβρουάριο του 1988 ήταν ο εμπνευστής και έκτοτε επί δεκαπενταετία διοργανωτής της Φωτογραφικής Συγκυρίας. Διετέλεσε διευθυντής του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης (1998-2002).
