Μια σημαντική ανασκαφή για την παγκόσμια αρχαιολογία ολοκληρώθηκε πριν από λίγες ημέρες στην καρδιά του Αιγαίου Πελάγους. Η ανασκαφή που έγινε από ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής αρχαιολόγους από το Πανεπιστήμιο του Cambridge, την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων και το Ινστιτούτο Κύπρου, αφορούσε το μικρό νησάκι του Δασκαλιού, στο δυτικότερο ακρωτήρι της νήσου Κέρου, μια, άγνωστη στο ευρύ κοινό, μικρή νησίδα δίπλα ακριβώς από το ακατοίκητο αυτό πλέον νησί των Κυκλάδων.

Στο χαμήλωμα της αυλαίας της ανασκαφικής περιόδου μίλησαν στο ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ, «Πρακτορείο 104,9 FM», ο διακεκριμένος αρχαιολόγος, ερευνητής και παλαιογλωσσολόγος, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Cambridge λόρδος Κόλιν Ρένφριου (Colin Renfrew) και ο δρ Μάικλ Μπόιντ (Michael Boyd), αρχαιολόγος του Πανεπιστημίου του Cambridge, οι οποίοι αναφέρθηκαν στα ευρήματα εκεί όπου βρισκόταν ο προϊστορικός οικισμός του Δασκαλιού, τις νέες ανακαλύψεις και τα πρώτα συμπεράσματα που μπορούν να εξαχθούν από τα όσα βρέθηκαν στη νησίδα.

Για τον λόρδο Renfrew, που στα 81 του χρόνια θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολόγους της προϊστορικής εποχής όλων των εποχών, η Κέρος δεν είναι ένα νέο πεδίο, αφού ξεκίνησε να ερευνά τους θησαυρούς της από τη δεκαετία του ’60, νεαρός επιστήμονας τότε. Μια έρευνα που κορυφώθηκε το 2018, αποκαλύπτοντας νέα ευρήματα που αναμένεται να μελετηθούν στα επόμενα χρόνια. Ευρήματα που σύμφωνα με τον Βρετανό καθηγητή αποδεικνύουν πως η περιοχή του Κάβου στα δυτικά της Κέρου, όπως και το μικρό νησί του Δασκαλιού, ήταν ένα ναυτικό ιερό, «ένα ναυτικό ιερό, το οποίο αποκαλύπτεται πως ήταν το αρχαιότερο ναυτικό ιερό στον κόσμο».

Οι φετινές ανασκαφές εστίασαν λοιπόν στην ευρύτερη περιοχή και αφορούσαν πιο ειδικά οικισμούς όπως αυτός του Δασκαλιού, που εκτιμάται πως το 4500 π.Χ. ήταν ενωμένος με την περιοχή του Κάβου στην Κέρο, με δίοδο πάνω από το νερό, ενώ φαίνεται πως επιβεβαιώνουν την Κέρο ως επίκεντρο μιας ευρύτερης περιοχής των Κυκλάδων.

Αποθέσεις που μεταφέρθηκαν από διαφορετικά νησιά των Κυκλάδων στον Κάβο της Κέρου, σπασμένα ειδώλια, γλυπτά από κυκλαδικό μάρμαρο, τμήματα από σπασμένα μαρμάρινα βέλη, σπασμένα δοχεία αγγειοπλαστικής αποτελούν μέρος των ευρημάτων στη περιοχή. Τα αντικείμενα αυτά μεταφέρονταν εκεί ήδη σπασμένα στην αρχαιότητα, για λόγους που είχαν σχέση με θρησκευτική λατρεία, ως προσφορές στον Κάβο, γεωγραφικά το καλύτερο φυσικό λιμάνι του νησιού, με θέα στο βόρειο, το νότιο και το δυτικό Αιγαίο.

Οι φετινές ανασκαφές όμως απέδειξαν κάτι που οι αρχαιολόγοι κρίνουν επίσης ως σημαντικό, την ύπαρξη δικτύου και διαδικασιών μεταφοράς στο Αιγαίο από το 4500 π.Χ. «Το πιο σημαντικό όμως στοιχείο για εμάς ήταν πως τα κτίρια που βρίσκονταν πάνω στο Δασκαλιό ήταν κατασκευασμένα από καλής ποιότητας μάρμαρο και είχαν τοιχοποιία με στοιχεία μαρμάρινα. Όλο αυτό το μάρμαρο χρειαζόταν να εισαχθεί από τη Νάξο (…), έφεραν τόνους και τόνους μαρμάρου από τη Νάξο στο Δασκαλιό, ώστε να κατασκευάσουν τις δομές που βρίσκουμε εκεί» τόνισε ο λόρδος Renfrew. Οι αρχαιολόγοι έμειναν δε ιδιαίτερα εντυπωσιασμένοι και από τις κατασκευές εκείνης της εποχής στο Δασκαλιό, «με εντυπωσιακές σκάλες», που πρόσφατα αποκαλύφθηκαν από την αρχαιολογική σκαπάνη.

Καταγραφή με τη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας

Σημαντική παράμετρος της ανασκαφικής προσπάθειας είναι και αυτή της χρήσης της πλέον σύγχρονης τεχνολογίας. «Αντί για τα κλασικά σχέδια που γίνονται με το χέρι χρησιμοποιούμε μια τεχνική που ονομάζεται ψηφιακή φωτογραμμετρία, τεχνική που μας επιτρέπει να δημιουργούμε τρισδιάστατα μοντέλα από καθετί που κάνουμε», εξηγεί ο δρ Michael Boyd, αρχαιολόγος του Πανεπιστημίου του Cambridge, ενώ τονίζει πως με τις νέες τεχνικές η ανασκαφή αποκτά πλήρη ψηφιακή απεικόνιση.

«Με αυτό τον τρόπο όταν θα θέλουμε να ξαναδούμε την ανασκαφή, να δούμε τις λεπτομέρειες, θα μπορούμε να δούμε σχεδόν τα πάντα, αφού σε διαστήματα μιας ώρας ή δύο γίνεται καταγραφή μέσα σε μια τρισδιάστατη (3D) πραγματικότητα» αναφέρει ο δρ Boyd. Κάθε λεπτομέρεια μεταφέρθηκε στον ψηφιακό κόσμο μέσω iPad.

«Τα χρησιμοποιούμε για να καταγράφουμε τα πάντα ψηφιακά και έτσι δεν χρειάζεται να χρησιμοποιούμε χαρτί» συμπληρώνει, κάτι που εκτιμά πως είναι ένα τεράστιο βήμα μπροστά, καθώς στο παρελθόν δεδομένα μιας ανασκαφής μπορεί να βρίσκονταν σε πολλαπλές ανεξάρτητες βάσεις δεδομένων, «ενώ τώρα όταν θέλουμε να μελετήσουμε κάποια πτυχή της ανασκαφής, βλέπουμε πρακτικά τα πάντα και για κάθε πτυχή της ανασκαφής», όπως εξηγεί ο Βρετανός αρχαιολόγος.

Στο επόμενο διάστημα οι επιστήμονες αναμένεται να ξεκινήσουν τη μελέτη των ευρημάτων που εκτιμάται πως θα διαρκέσει περίπου δύο χρόνια με την έκδοση των αποτελεσμάτων να ακολουθεί. Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης των δύο επιστημόνων στο «Πρακτορείο 104,9 FM» και τον Σωτήρη Κυριακίδη ακολουθεί:

Η συνέντευξη με τον λόρδο Colin Renfrew

Ε.: Κύριε καθηγητά είναι λίγα αυτά που γνωρίζουμε οι Έλληνες για την Κέρο οπότε θα θέλαμε να μας «ξεναγήσετε» στο μικρό αυτό νησί 4500 χρόνια π.Χ. Να γυρίσουμε το ρολόι πίσω στο χρόνο με τη βοήθειά σας…

Α.: Αυτό είναι κάτι που μπορώ να κάνω. Από τις ανασκαφές μας είναι ξεκάθαρο πως η Κέρος, και ιδιαίτερα η περιοχή του Κάβου στα δυτικά της Κέρου όπως και το μικρό νησί του Δασκαλιού ήταν ένα ναυτικό Ιερό, όπως θα μπορούσαμε να το αποκαλέσουμε, περίπου στο 4500 π.Χ, ένα ναυτικό Ιερό το οποίο αποκαλύπτεται πως ήταν το αρχαιότερο ναυτικό Ιερό στον κόσμο. Είναι κάτι ιδιαίτερο σημαντικό…

Ε.: Τι από όσα έχουν αποκαλυφθεί στις ανασκαφικές σας περιόδους μέχρι σήμερα θα χαρακτηρίζατε ως πιο συναρπαστικό;

Α.: Οι πιο συναρπαστικές ανακαλύψεις έγιναν στο πεδίο ανασκαφών της περιοχής του Κάβου, όπου ανακαλύψαμε εκατοντάδες τμήματα, θραύσματα, από σπασμένα ειδώλια και γλυπτά από κυκλαδικό μάρμαρο, όπως εκείνα που το κοινό γνωρίζει μέσα από τα μουσεία του πλανήτη, με τα διπλωμένα χέρια, αλλά αυτά που βρήκαμε ήταν σπασμένα, στον ειδικό χώρο απόθεσης που βρήκαμε στον Κάβο, σπασμένα μάλιστα εξ επί τούτου και στη συνέχεια θαμμένα σκοπίμως μαζί με τμήματα από σπασμένα μαρμάρινα βέλη, σπασμένα δοχεία αγγειοπλαστικής και άλλα παρόμοια, συγγενή ευρήματα. Είναι λοιπόν ξεκάθαρο πως αυτές οι αποθέσεις μεταφέρθηκαν από διαφορετικά νησιά των Κυκλάδων και έγινε η απόθεσή τους στον Κάβο, στο νησί της Κέρου. Φέτος λοιπόν, οι ανασκαφές αφορούσαν τους σχετικούς οικισμούς, όπως στο Δασκαλιό που πιστεύουμε πως ήταν ενωμένο με τον Κάβο στην Κέρο με κάποιο δρόμο πάνω από το νερό κατά την εποχή στην οποία αναφερόμαστε.

Ε.: Ποιος είναι ο λόγος που για την επιστημονική κοινότητα αυτά τα οποία μας περιγράφετε είναι σημαντικά; Αλλάζει η αντίληψη που είχατε οι επιστήμονες, αρχαιολόγοι, για τα μεταφορικά μέσα, τις μεταφορές μέσων ή αγαθών γενικότερα, σε εκείνη την περίοδο;

Α.: Είναι σίγουρα σημαντικό που ανακαλύπτονται τα ευρήματα υλικών που μεταφέρθηκαν από άλλα νησιά, η αλήθεια είναι όμως πως γνωρίζαμε ότι οι θαλάσσιες μεταφορές ήταν εφικτές εκείνη την περίοδο, λόγω της μεταφοράς του οψιδιανού, του μαύρου οργανικού γυαλιού που χρησιμοποιείτο για την κατασκευή καρφιών κ.ο.κ, από το νησί της Μήλου, που ξεκίνησε πολύ νωρίτερα. Το πιο σημαντικό όμως στοιχείο για εμάς ήταν πως για τα κτίρια που βρισκόταν πάνω στο Δασκαλιό, κτίρια που ήταν κατασκευασμένα από καλής ποιότητας μάρμαρο και είχαν τοιχοποιία με στοιχεία μαρμάρινα, όλο το μάρμαρο χρειαζόταν να εισαχθεί από τη Νάξο. Έτσι λοιπόν σε ό,τι αφορά την εισαγωγή, το πιο εντυπωσιακό ήταν πως έφεραν τόνους και τόνους από μάρμαρο από τη Νάξο στο Δασκαλιό, ώστε να κατασκευάσουν τις δομές που βρίσκουμε εκεί.

Ε.: Συνεπώς το πλέον συναρπαστικό στοιχείο, με βάση τα όσα μας λέτε, είναι πως η όλη κατασκευή ήταν σύνθετη. Ήταν άρα ένα σημείο με σημαντικό ρόλο; Και ήταν οι κατασκευές τόσο εξελιγμένες και σε άλλα στοιχεία τους, όπως οι υποδομές που είχαν σχέση με τη χρήση του νερού;

Α.: Ναι, αυτό είναι κάτι που μπορούμε να πούμε, ενώ εδώ θα πρέπει να τονίσω πως είμαστε ευγνώμονες προς την ελληνική Εφορεία Αρχαιοτήτων. Ευγνώμονες για τη συνεργασία και ως προς τις υπηρεσίες που μας έδωσαν την άδεια για τις ανασκαφές. Θέλω να ευχαριστήσω και τους συναδέρφους μου, όχι μόνο τον δρα Boyd αλλά και την κα Ειρήνη Λεγάκη από το μουσείο της Νάξου, την κα Evi Margaritis από το «The Cyprus Institute» (σ.σ. Ινστιτούτο Κύπρου) και τη δρα Ιωάννα Μουτάφη που είχε την επίβλεψη των εργασιών του ανασκαφικού πεδίου στο Δασκαλιό. Σίγουρα λοιπόν είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό πως, υποθέτουμε για θρησκευτικούς λόγους, όλα αυτά τα ευρήματα μεταφέρονταν ήδη σπασμένα για λόγους που είχαν σχέση με θρησκευτική λατρεία, ως προσφορές στον Κάβο, ενώ οι εντυπωσιακές κατασκευές χτίζονταν στο Δασκαλιό με εντυπωσιακές σκάλες, ένα από τα στοιχεία που μας εντυπωσιάζει περισσότερο.

Η συνέντευξη με τον δρα Michael Boyd

Ε.: Κύριε Boyd, αν ταξιδεύαμε τώρα στο χρόνο, στα 4.500 χρόνια π.Χ. και πλησιάζαμε από τη θάλασσα το σημείο όπου είναι σε εξέλιξη οι ανασκαφικές έρευνες, τι είναι αυτό που θα βλέπαμε;

Α.: Αν πλησιάζαμε, θα ήμασταν σε ένα μικρό σκάφος, κάπου 15 με 20 άτομα, θα ταξιδεύαμε και θα βλέπαμε το τριγωνικού σχήματος νησάκι του Δασκαλιού. Αυτό όμως που ανακαλύψαμε είναι πως, αντίθετα με τη σημερινή εικόνα, που είναι αυτή ενός βραχώδους νησιού, θα βλέπαμε πως στο παρελθόν ολόκληρο το νησί ήταν καλυμμένο από κατασκευές. Είχαν κατασκευάσει μια σειρά από τοίχους, τοιχία που είχαν κατασκευαστεί από βράχους, βράχοι που είχαν χρησιμοποιηθεί για να ετοιμαστούν επίπεδες επιφάνειες πάνω στις οποίες υπήρχαν τα κτίρια. Κτίρια που είχαν κατασκευαστεί από πολύ καλής ποιότητας ναξιώτικο μάρμαρο. Θα βλέπαμε λοιπόν, καθώς θα πλησιάζαμε την τοποθεσία, μια σειρά από επίπεδα καλυμμένα από κτίρια, κτίρια που έφταναν μέχρι τις κορυφές του λόφου. Αυτό πρέπει να δημιουργούσε τότε πολύ έντονη εικόνα. Πιστεύουμε πως όλο το σημείο που βλέπουμε σήμερα ήταν καλυμμένο από κατασκευές, ενώ στην περιοχή εκτιμούμε πως είχε δοθεί μια σχεδόν αστική εικόνα.

Ε.: Καθώς λοιπόν αποκαλύπτετε αυτή την εικόνα, υποθέτει κάποιος πως όλα τα ευρήματα πρέπει να καταγράφονται. Ποια είναι η τεχνολογία που χρησιμοποιείται για αυτή την καταγραφή;

Α.: Πράγματι χρησιμοποιούμε πολλά στοιχεία νέας τεχνολογίας σε αυτές τις ανασκαφές. Κατά πρώτον, αντί για τα κλασικά σχέδια που γίνονται με το χέρι, χρησιμοποιούμε μια τεχνική που ονομάζεται ψηφιακή φωτογραμμετρία, η οποία μας επιτρέπει να δημιουργούμε τρισδιάστατα μοντέλα από καθετί που κάνουμε. Αυτό είναι κάτι που γινόταν πολύ τακτικά κατά τη διάρκεια της ανασκαφής, πολλές φορές την ημέρα σε κάθε περιοχή όπου κάναμε ανασκαφές, και έτσι ώστε στο μέλλον να υπάρχουν χιλιάδες από αυτά τα μοντέλα σε τρεις διαστάσεις. Με αυτό τον τρόπο, όταν θα θέλουμε να ξαναδούμε τις ανασκαφή, να δούμε τις λεπτομέρειες, θα μπορούμε να δούμε σχεδόν τα πάντα, αφού σε διαστήματα μιας ώρας ή δύο γίνεται καταγραφή σε μια τρισδιάστατη (3D) πραγματικότητα.

H άλλη πτυχή του συστήματος ανασκαφής είναι πως χρησιμοποιούμε συστήματα που έχουν ως βάση τους ταμπλέτες iPad. Τα χρησιμοποιούμε για να καταγράφουμε τα πάντα ψηφιακά και έτσι δεν χρειάζεται να χρησιμοποιούμε χαρτί. Τα χρησιμοποιούμε και για να καταγράψουμε όλα τα ευρήματα, τις μελέτες των ευρημάτων, αλλά και όλα τα περιβαλλοντικά δεδομένα, έτσι ώστε όλα να αποθηκεύονται σε μια μοναδική βάση δεδομένων. Αυτό είναι ένα τεράστιο βήμα προς τα μπροστά καθώς στο παρελθόν όλα τα δεδομένα μας θα ήταν σε ξεχωριστές βάσεις δεδομένων, ίσως και σε χαρτί πολλές φορές πέρα από τις ψηφιακές μορφές, ενώ τώρα όταν θα θέλουμε να μελετήσουμε κάποια πτυχή της ανασκαφής βλέπουμε πρακτικά τα πάντα και για κάθε πτυχή της ανασκαφής, αφού όλα τα δεδομένα είναι σε ένα μέρος.

Ε.: Μπορούμε συνεπώς να υποθέσουμε πως μια τέτοια διαδικασία θα επιταχύνει ενδεχομένως και την πρόσβαση των απλών πολιτών στα ευρήματα και τα συμπεράσματά τους όταν αυτά θα γίνουν διαθέσιμα. Ποιος όμως θα ήταν ο ενδεχόμενος «τίτλος» που θα δίνατε αυτή τη στιγμή για όσα έχετε βρει από αυτό το ταξίδι σε έναν κόσμο του 4500 π.Χ., αν σας το ζητούσε κάποιος;

Α.: Το σημαντικό στοιχείο που όλα τα διαφορετικά ευρήματα μας δίνουν είναι η ιδέα, το κόνσεπτ των δικτύων που διατρέχουν το Αιγαίο Πέλαγος. Κάθε τμήμα των ευρημάτων μας μάς δείχνει πώς τα άτομα έφταναν στο Δασκαλιό και πώς έφευγαν μέσα από δίκτυα που διέτρεχαν το Αιγαίο Πέλαγος. Θα σκεφτόμουν λοιπόν ως τίτλο κάποιον που θα είχε να κάνει με τα δίκτυα. Ο καθηγητής Renfrew από την άλλη προτιμά να μιλά για τη «Συνομοσπονδία της Κέρου», που είναι ένας τρόπος για να μιλήσει κανείς για το ότι η Κέρος φαίνεται τρόπον τινά να είναι στο κέντρο της έννοιας μιας «κοινότητας» στις Κυκλάδες της εποχής.

Ε.: Τι φέρνει το τέλος αυτής της ανασκαφικής περιόδου και ποια είναι τα σχέδια για τα επόμενα στάδια;

Α.: Θα ξεκινήσουμε άμεσα την περίοδο της μελέτης των ευρημάτων, που εκτιμώ πως θα διαρκέσει περίπου δύο χρόνια, και μετά θα προχωρήσουμε άμεσα στην έκδοση των αποτελεσμάτων.