Η είδηση ότι το Διαχρονικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Λάρισας ανοίγει για πρώτη φορά τις πύλες του για ξεναγήσεις στον μαθητικό πληθυσμό, οι οποίες θα διαρκέσουν ενάμιση μήνα (μέχρι και τα τέλη Νοεμβρίου), αποτέλεσε ουσιαστικά μια δοκιμασία για την κοινωνία της πόλης και όχι μόνο, όσο αφορά στο ενδιαφέρον της, για το μοναδικό αυτό έργο.

Τελικά, αν και ημιτελές, το ερώτημα για το αν θα ανταποκριθεί ο κόσμος στο κάλεσμα, των δύο αρχαιολογικών υπηρεσιών, που στεγάζονται πλέον στο χώρο του μουσείου, απαντήθηκε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, καθώς από την πρώτη στιγμή της ανακοίνωσης της είδησης …έσπασαν τα τηλέφωνα των αρχαιολογικών υπηρεσιών.

«Δεν υπάρχει μέρα κενή χωρίς ξενάγηση σχολείου, στο Μουσείο, μέχρι και τα τέλη Νοεμβρίου…», μας ενημερώνει η προϊσταμένη της 7ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Λάρισας, κ. Σταυρούλα Σδρόλια, εντυπωσιασμένη από την ανταπόκριση που έδειξε ο εκπαιδευτικός κόσμος.

Το επί χρόνια «κτίριο φάντασμα», το οποίο να υπενθυμίσουμε ότι ξεκίνησε να δημιουργείται στη θέση Μεζούρλο από το 1995, το μεγάλο αυτό έργο πολιτισμού που οι περισσότεροι ούτε καν ήξεραν πού βρίσκεται, τράβηξε τελικά το ενδιαφέρον των εκπαιδευτικών σαν μαγνήτης, γεγονός που μπορεί να μεταφραστεί τόσο ως μια κίνηση στήριξης στη λειτουργία του, αλλά και ως δείγμα ανάγκης για μια τέτοιου είδους πολύτιμη πηγή γνώσης στην πόλη, που μπορεί να προσφέρει πολλά.

Αναλυτικότερα ο μαθητόκοσμος που έχει την ευκαιρία να μπει, πρώτος όλων, μέσα στη στέγη των θησαυρών των προγόνων μας, βιώνει μια μοναδική εμπειρία ταξιδιού στο παρελθόν, περπατώντας πάνω σε …δρόμους φωτιάς.

Πρόκειται για ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα, με σκοπό να γνωρίσει στη νέα γενιά το διττό χαρακτήρα της φωτιάς, ως αιτία καταστροφής αλλά και ως διαχρονικό σύμβολο δημιουργικής δύναμης, ενέργειας, φωτός και αισιοδοξίας από την αρχαιότητα έως σήμερα. Ταξιδεύοντας στον χρόνο οι αρχαιολόγοι τους οδηγούν σε «Λαμπερές ιστορίες φωτιάς» (όπως και ο τίτλος του προγράμματος), με ολιγόλεπτη προβολή και έκθεση αντιπροσωπευτικών αντικειμένων από τη συλλογή του μουσείου. Τα παιδιά γνωρίζουν αντιπροσωπευτικά αντικείμενα φωτισμού (προερχόμενα από τη συλλογή του Μουσείου), βλέπουν αναπαράσταση οικίας της αρχαιότητας με στόχο να δουν τη χρήση της φωτιάς σε αυτή, αναπαριστούν την τέχνη του ψησίματος, των κεραμικών, κατασκευάζουν πήλινα λυχνάρια με την τεχνική της αντεκτύπωσης διακοσμώντας τα ανάλογα με τη φαντασία τους κ.α.

Ο αρχαίος και βυζαντινός πολιτισμός …ξεδιπλώνεται στα μάτια τους, κατακτώντας τη γνώση για τη χρήση της φωτιάς από την εφαρμογή της στην καθημερινή ζωή, μέχρι την τεχνολογία και το υγρό πυρ.

Να σημειωθεί ότι το Διαχρονικό Αρχαιολογικό Μουσείο Λάρισας είναι το πρώτο στο οποίο, μετά την ολοκλήρωσή του και την τοποθέτηση των εκθεμάτων, θα υφίσταται η διάσταση της διαχρονικότητας με τη συνύπαρξη προϊστορικών-κλασικών και βυζαντινών-μεταβυζαντινών αρχαιοτήτων.

Αποτελείται από έξι κτίρια, τα οποία είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους και το συνολικό εμβαδόν των εκθεσιακών χώρων του είναι συνολικής επιφανείας 2.500 τ.μ.