Το Τμήμα Αρχαιοτήτων Kύπρου ανακοίνωσε τη λήξη της πέμπτης ανασκαφικής περιόδου στην τοποθεσία Μεσόροτσος στο Πραστιό της Πάφου. Οι ανασκαφές, που διήρκησαν από τις 23 Ιουνίου μέχρι τις 28 Ιουλίου 2012, έγιναν από την αρχαιολογική αποστολή του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, υπό τη διεύθυνση του δρος Andrew McCarthy, Διευθυντή του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κυπριακών Αρχαιολογικών Ερευνών και Fellow του Τμήματος Ιστορίας, Κλασικών Σπουδών και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου.

Η αρχαιολογική θέση Πραστιό-Μεσόροτσος φαίνεται ότι υπήρξε θέση με μακροχρόνια συνεχή κατοίκηση από τη Νεολιθική περίοδο μέχρι σήμερα. Οι φετινές έρευνες επικεντρώθηκαν στη διερεύνηση των Νεολιθικών, Χαλκολιθικών καταλοίπων όπως και αυτών που χρονολογούνται στην Πρωτοκυπριακή και Μεσοκυπριακή περίοδο αλλά και στην Υστερορωμαϊκή και Βυζαντινή περίοδο. Το ιδιαίτερα μεγάλο βάθος στο οποίο φθάνουν τα κατάλοιπα αποδεικνύει ότι η θέση αυτή κατοικείτο συνεχόμενα σε μεγάλο βάθος χρόνου. Φαίνεται δηλαδή, ότι οι κάτοικοι της περιοχής προσαρμόζονταν στα κοινωνικά, τεχνολογικά και οικονομικά δεδομένα της κάθε περιόδου από την προϊστορία και κατά τη διάρκεια των ιστορικών χρόνων.

Ιδιαίτερα σημαντικά κρίνονται τα κατάλοιπα διαδοχικών κτηρίων και άλλων υπαίθριων χώρων στους οποίους από την Ακεραμική Νεολιθική περίοδο μέχρι τη Χαλκολιθική και την Εποχή του Χαλκού διεξάγονταν διάφορες δραστηριότητες. Οι έρευνες αποκάλυψαν ταφή βρέφους εντός οικιστικού συνόλου που χρονολογείται στην Πρωτοκυπριακή περίοδο. Η ταφή αυτή παρέχει σημαντικά στοιχεία για τα ταφικά έθιμα των κατοίκων. Κατά τη Μεσοκυπριακή περίοδο η θέση ανέπτυξε μια ιδιαίτερα ανεπτυγμένη πολιτιστική παράδοση προτού εγκαταλειφθεί εντελώς στις αρχές της Υστεροκυπριακής περιόδου, όταν στην ευρύτερη περιοχή εγκαταλείπονται αγροτικοί οικισμοί και ιδρύεται το αστικό κέντρο της Παλαιπάφου.

Η θέση Πραστιό-Μεσόροτσος κατοικήθηκε ξανά από την Εποχή του Σιδήρου και μετά. Οι έρευνες του 2012 επικεντρώθηκαν σε μια περιοχή στην οποία καταγράφηκε ανθρώπινη δραστηριότητα από την Ύστερορωμαϊκή μέχρι τη Βυζαντινή περίοδο. Οι κάτοικοι του οικισμού φαίνεται να αντιμετώπιζαν με επιτυχία τις κατά καιρούς αναστατώσεις οι οποίες επηρέαζαν τους παράκτιους οικισμούς. Συνεπώς οι ανασκαφείς θεωρούν ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ανευρεθούν κατάλοιπα τα οποία να φανερώνουν ότι η θέση κατοικήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα κατά τη Βυζαντινή περίοδο.