Πριν από ένα μήνα, η αρμόδια αρχή αρχαιοτήτων της Γκίζας εγκατέστησε ένα νέο σύστημα άντλησης υπογείων υδάτων κάτω από τη Σφίγγα της Αιγύπτου.

Η στάθμη των υπογείων υδάτων στο οροπέδια της Γκίζας, ειδικά στην περιοχή κάτω από τους ναούς της Κοιλάδας και τη Σφίγγα, ανέβηκε το τελευταίο διάστημα εξαιτίας ενός νέου αποχετευτικού δικτύου που κατασκευάστηκε στο γειτονικό χωριό Nazlet Al-Seman και τις νέες αρδευτικές μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για τις καλλιέργειες της κοντινής περιοχής Hadaeq Al-Ahram.

Το εν λόγω σύστημα άντλησης υδάτων περιλαμβάνει 18 αντλίες τελευταίας τεχνολογίας και έχει δυνατότητα άντλησης 26.000 κυβικών μέτρων νερού την ημέρα.

Το όλο εγχείρημα, που κόστισε 22 εκατομμύρια λίρες Αιγύπτου και χρηματοδοτήθηκε από την αμερικανική USAID, έχει προκαλέσει ανησυχία στους ειδικούς περιβαλλοντολόγους και υδρολόγους πως θα μπορούσε να προκαλέσει διάβρωση του βραχώδους υποστρώματος κάτω από τη Σφίγγα και να οδηγήσει στην κατάρρευση του μνημείου.

Ο Kamal Oda, καθηγητής υδρολογίας στο Πανεπιστήμιο της Διώρυγας του Σουέζ, είπε στην Ahram Online ότι σύμφωνα με έκθεση του αιγυπτιακού Υπουργείου Αρχαιοτήτων τα μηχανήματα θα αντλούν 9,6 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού το χρόνο σε βάθος 100 μ. κάτω από τη Σφίγγα. Αυτό, προειδοποιεί, μπορεί να προκαλέσει καθίζηση του εδάφους και να αυξήσει τον κίνδυνο διάβρωσης και κατάρρευσης τόσο της Σφίγγας όσο και των μεγάλων πυραμίδων της Γκίζας.

Ο Ali El-Asfar, διευθυντής των αρχαιοτήτων του οροπεδίου της Γκίζας, από πλευράς του, αμφισβητεί την άποψη του Oda. Υποστηρίζει ότι οι αντλίες θα σταματήσουν αυτομάτως μόλις η στάθμη των υπογείων υδάτων φτάσει τα 15,5 μ. πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Θεωρεί ότι η Σφίγγα, οι πυραμίδες και οι ναοί της Κοιλάδας είναι «απολύτως ασφαλείς», καθώς η στάθμη των υδάτων κάτω από τα μνημεία έχουν φτάσει ξανά τα 4,6 μ. υπό το έδαφος – όπως και στην αρχαιότητα.

«Τέτοια επίπεδα είναι φυσικά» είπε εξάλλου ο υπουργός Αρχαιοτήτων Mohamed Ibrahim και πρόσθεσε ότι κάποτε ο Νείλος είχε φτάσει στο οροπέδιο, όπου είχε κατασκευαστεί λιμάνι για τη μεταφορά των μονοκόμματων ογκόλιθων με πλοία, καθώς οι άκτιστες ακόμη πυραμίδες βρίσκονταν μακριά από τα λατομεία του Ασουάν και της Τόρα.