Ίχνη αίματος καθώς και κατάλοιπα από τένοντες, δέρμα και μαλλιά βρέθηκαν σε τελετουργικές λεπίδες από οψιδιανό στο Μεξικό παρέχοντας στους επιστήμονες τις πρώτες σαφείς ενδείξεις χρήσης τέτοιων λεπίδων στην τέλεση ανθρωποθυσιών.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από μια ομάδα επιστημόνων του Εθνικού Ινστιτούτου Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Μεξικού, σε συνεργασία με το Εθνικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Πόλης του Μεξικού, με επικεφαλής την κ. Luisa Mainou. Τα ευρήματα προέρχονται από 31 λεπίδες που βρέθηκαν στην περιοχή Πουέμπλα και ανήκουν στον πολιτισμό Καντόνα. Σύγχρονος της εποχής του Τεοτιχουακάν, ο πολιτισμός Καντόνα άκμασε στην περιοχή 1000 χρόνια πριν τον σημαντικότερο προκολομβιανό πολιτισμό του χώρου, εκείνον των Αζτέκων.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες του Εθνικού Ινστιτούτου Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Μεξικού, ίχνη αίματος είχαν εντοπιστεί στις λεπίδες 20 χρόνια πριν. Μόνο σήμερα όμως η τεχνολογία επέτρεψε μια λεπτομερειακή έρευνά με σάρωση από ηλεκτρονικό μικροκόπιο, η οποία έδειξε τα ίχνη ερυθρών αιμοσφαιρίων, τενόντων, κολλαγόνου και τμημάτων ιστών από μύες. Μάλιστε, σε ορισμένες λεπίδες ήταν περισσότερα τα ερυθρά αιμοσφαίρια ενώ σε άλλες το δέρμα ή το κολλαγόνο, γεγονός που δείχνει ότι το καθένα χρησιμοποιόταν για διαφορετικό τμήμα του σώματος των θυμάτων.

Οι μαρτυρίες για την τέλεση ανθρωποθυσιών από τοςυ προκολομβιανούς λαούς είναι άφθονες και από πολλές πηγές. Πρώτοι οι Ισπανοί κατακτητές ανέφεραν λεπτομερώς τις βίαιες λατρευτικές πρακτικές των κατακτημένων «Ινδιάνων», ίσως σε μια προσπάθειά τους να τους καταστήσουν αντιπαθητικούς στους Ευρωπαίους και να δικαιολογήσουν τις γενοκτονίες εναντίον τους. Οι έρευνες όμως των προκολομβιανών πολιτισμών από τους αρχαιολόγους ενίσχυσαν τις παραπάνω αναφορές. Τοιχογραφίες εικονίζουν αφαίρεση της καρδιάς ή των σπλάγχνων, αποκεφαλισμούς, εκδορές και ακρωτηριασμούς. Βαθειές εγκοπές από μαχαίρια σε ανθρώπινα οστά – ικανές να κόωουν τένοντες – δείχνουν το θλιβερό τέλος των ανθρώπων στους οποίους ανήκαν κατά τη διάρκεια τελετών. Εργαλεία όμως που να έχουν σίγουρα χρησιμοποιηθεί σε τέτοιες πρακτικές δεν είχαν μέχρι σήμερα ταυτοποιηθεί. Έτσι, τα μαχαίρια των Καντόνα είναι τα πρώτα για τα οποία θα μπορούσε να πει κανείς ότι χρησιμοποιήθηκαν για πράξεις αντίστοιχες με αυτές που θα πρέπει να υπέστησαν τα δείγματα ανθρωπολογικού υλικού από ανθρωποθυσίες.

Πώς όμως διατηρήθηκαν τα οργανικά κατάλοιπα στις λεπίδες; Η ερευνήτρια Susan Gillespie,  η οποία όμως δεν σχετίζεται με το μεξικάνικο επιστημονικό πρόγραμμα, θεωρεί ότι μπορεί αυτές να παρέμειναν άπλυτες μετά τις θυσίες, για λόγους τελετουργικούς, και να αποθηκεύονταν κατάλληλα. Να σημειωθεί επίσης ότι, παρά την ύπαρξη εθίμων που απαιτούσαν τον ακρωτηριασμό πτωμάτων πολύ μετά το  θάνατό τους, τα μαχαίρια των Καντόνα δεν θα πρέπει να χρησιμοποιήθηκαν σε μεταθανάτιους ακρωτηριασμούς: το αίμα των θυμάτων ήταν ακόμη φρέσκο επάνω τους όταν χάθηκαν για να τα βρουν μετά από αιώνες οι αρχαιολόγοι.