Κάτω από τη μεγάλη Πυραμίδα του Ήλιου στο Μεξικό, οι αρχαιολόγοι βρήκαν έργα τέχνης και οστά από τον 1ο αι. μ.Χ. Τα ευρήματα ρίχνουν φως στις απαρχές της μυστηριώδους μητρόπολης Τεοτιχουακάν.

Συγκεκριμένα βρέθηκαν αφιερώματα από την περίοδο ανέγερσης του μνημείου. Πρόκειται για αντικείμενα από πηλό και οψιδιανό, τα οποία χρονολογούνται στον 1ο αι. μ.Χ. Ακόμη, έργα τέχνης από νεφρίτη, οστά ζώων και επτά ταφές – κάποιες εκ των οποίων παιδιών.

Οι αρχαιολόγοι δεν γνωρίζουν ακόμη ποιος λαός ίδρυσε και κατοίκησε την πόλη Τεοτιχουακάν. Την περίοδο 100-600 μ.Χ. ήταν σημαντικό πολιτιστικό και οικονομικό κέντρο της Κεντρικής Αμερικής.

Τη σημερινή της ονομασία της την έδωσαν οι Αζτέκοι, που ανακάλυψαν τον οικισμό το 1500 – εποχή όπου η πόλη είχε εγκαταλειφθεί, πιθανότατα από τον 7ο ή 8ο αιώνα ύστερα από μια μεγάλη πυρκαγιά. Σύμφωνα με την UNESCO, που κήρυξε την Τεοτιχουακάν μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς το 1987, ο πληθυσμός της θα πρέπει να έφτανε του 25.000 κατοίκους.

Η Πυραμίδα του Ήλιου, με διαστάσεις 220 x 220 μ. και ύψος 65 μ., συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα κτίρια της πόλης. Το 2008 ξεκίνησαν ανασκαφές στα θεμέλια της πυραμίδας.

Αφιερώματα για κάποιον θεό της βροχής;

Εντύπωση προκαλεί ένα από τα ευρήματα, ένα λεπτοδουλεμένο πράσινο προσωπείο. Οι αρχαιολόγοι του μεξικανικού Ινστιτούτου Ανθρωπολογίας και Ιστορίας (Inah) εικάζουν ότι η μάσκα αναπαριστά συγκεκριμένο πρόσωπο. Έντεκα κεραμικά ήταν πιθανότατα αναθήματα προς έναν θεό της βροχής, που έμοιαζε στον μεταγενέστερο θεό των Αζτέκων Τλάλοκ.

Το εύρημα μαρτυρεί πως στην Τεοτιχουακάν υπήρχε μακρόχρονη παράδοση συγκεκριμένων θρησκευτικών τελετουργικών. Ορισμένα από τα μοτίβα των νέων ευρημάτων απαντούν και σε τοιχογραφίες της μητρόπολης, οι οποίες φιλοτεχνήθηκαν αιώνες αργότερα. Οι επτά τάφοι στη βάση της πυραμίδας ερμηνεύονται από τους αρχαιολόγους ως ανθρωποθυσίες προς τους θεούς.