Ποιος να το πίστευε πως η Δήλος δεν είναι κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος! Κι όμως το νησί όπου γεννήθηκαν ο Απόλλων και η Άρτεμις μόλις το βράδυ της Τρίτης κηρύχθηκε αρχαιολογικός χώρος.

«Ήταν αυτονόητο, κι άλλωστε συνήθως κηρύσσουμε έτσι έναν χώρο για να τον προστατέψουμε. Στη Δήλο δεν ετέθη ποτέ τέτοιο θέμα», απαντούσε στην εύλογη απορία των «Νέων» πώς είναι δυνατόν να έχει καθυστερήσει τόσο μια τέτοια πράξη ο υπεύθυνος για τη Δήλο αρχαιολόγος Παναγιώτης Χατζηδάκης.

Την κήρυξη του νησιού όπως και εκείνων που το περιβάλλουν —Ρήνεια, Μικρός και Μεγάλος Ρεματιάρης και Κουνελονήσι— επέβαλαν λόγοι τυπικοί, καθώς όταν υποβάλλονταν αιτήματα για χρηματοδότηση έργων, ζητούνταν η κήρυξη του νησιού. Άλλωστε, όποια ζημιά ήταν να γίνει έχει γίνει στο παρελθόν με τις λαθρανασκαφές ξένων αλλά και Ελλήνων —μέχρι στη βασίλισσα Αμαλία είχαν χαρίσει ζευγάρι χρυσά σκουλαρίκια που βρήκαν στη Ρήνεια—, ενώ πολλά από τα μάρμαρα των μνημείων που δεν έγιναν ασβέστης χρησιμοποιήθηκαν για να χτιστεί η Παναγία της Τήνου.

Επόμενο βήμα μετά την κήρυξη (είχε ήδη κηρυχθεί ως αρχαιολογικός χώρος ο ανεσκαμμένος) δεν είναι η απομάκρυνση των βοσκών —καθώς το νησί ανήκει στη Μύκονο, με αρχικό στόχο την αποκατάσταση ακτημόνων— που νοικιάζουν βοσκοτόπια, αλλά η συνολική ένταξη των νησιών στην UNESCO, από την οποία ήδη η Δήλος προστατεύεται ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Κηρυγμένο ή μη, το ιερό νησί των αρχαίων Ελλήνων πάντως εξακολουθεί να προσελκύει επισκέπτες, καθώς φέτος το επισκέφθηκαν 20.000 περισσότερα άτομα από πέρυσι. Αύξηση που οφείλεται, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, στην αύξηση των τουριστών από τη Νότια Αμερική, οι οποίοι έχουν αρχαιοελληνική παιδεία. Ίσως τούτο να σημάνει μια νέα αρχή κι οι επισκέπτες της Μυκόνου να αφήσουν έστω για λίγο το ξενύχτι για να ανακαλύψουν τη Δήλο.

Και να σκεφτεί κάποιος πως η πρώτη κρουαζιέρα πραγματοποιήθηκε το 1926 ως επίσκεψη στη Δήλο κι έγινε αφορμή για να ανακαλυφθεί και η Μύκονος…