Η Κνωσός φιγουράρει στην κορυφή της λίστας των αρχαιολογικών χώρων με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στην Ελλάδα. Αυτό, όμως, δεν εμπόδισε τους ιδιοκτήτες ταξί να μεταφέρουν εκεί τη φωνακλάδικη διαμαρτυρία τους αποκλείοντας τα εκδοτήρια, δίνοντας με το «έτσι θέλω» ελευθέρας στους τουρίστες, κάνοντας τέλος πάντων ό,τι μπορούσαν για να διαταράξουν τις ήρεμες σκιές χιλιετιών του μινωικού ανακτόρου. Πανό με τη λέξη «Πωλείται» δεν κρέμασαν στο χώρο -αυτό βρέθηκε σκαλωμένο εδώ και μήνες πάνω στο Λευκό Πύργο, κακότροπη έκφραση μίας άλλης διαμαρτυρίας, που αν είχε κάποιο δίκιο στην ουσία της το έχασε ως προς τον τρόπο της.

Διότι μας ενόχλησε και δικαίως πριν από λίγο καιρό το «κίτρινο» δημοσίευμα των «Sunday Times», το οποίο είχε βάλει πωλητήριο πάνω στην Ακρόπολη, αλλά μήπως εμείς δε δώσαμε δικαιώματα στους ξένους να παίζουν παιχνιδάκια με την πολιτιστική μας κληρονομιά, αφού πρώτα εμείς τους δείξαμε το δρόμο; Πόσες φορές έγινε τα τελευταία χρόνια η Ακρόπολη φόντο διαμαρτυρίας, πόσα μαύρα πανό κρεμάστηκαν στον Ιερό Βράχο, πόσες φορές έκλεισαν οι πόρτες κατάμουτρα στους τουρίστες από συμβασιούχους υπαλλήλους του υπουργείου Πολιτισμού;

Περίμενα εδώ και μήνες να ακούσω τους αρχαιολόγους, συμβασιούχους και μόνιμους, να διαμαρτύρονται για την κατάντια του Λευκού Πύργου που κρύφτηκε πίσω από αντίσκηνα και τσαρδάκια, πωλητήρια και καντίνες, περίμενα να τους ακούσω να παραδίδουν μαθήματα σεβασμού στα μνημεία μας, αλλά μάταια. Οι ίδιοι αρχαιολόγοι, που (δικαίως) δε σε αφήνουν να σκάψεις το χωράφι σου ή να χτυπήσεις ένα καρφάκι στον τοίχο του διατηρητέου σου, αν δε δώσει έγκριση το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο ή το Συμβούλιο Μνημείων, κατάπιαν εδώ και καιρό τον ογκόλιθο μίας συστηματικής επίδειξης ασέβειας προς τα σπουδαιότερα ελληνικά μνημεία χωρίς να βγάλουν μιλιά. Οι ίδιοι αρχαιολόγοι, που ξέρουν πόσος κόπος, γνώση και προσπάθεια (αλλά και χρήμα, μην το ξεχνάμε) απαιτούνται για να ανασύρεις, να καθαρίσεις και να διασώσεις μέσα στους αιώνες ένα αρχαίο σπάραγμα κεραμικού αγγείου, έμειναν ατάραχοι μπροστά σε μία χυδαία εκμετάλλευση των μνημείων ως εφετζίδικου φόντου για τηλεοπτικές μεταδόσεις.

Οι Ισπανοί (τους οποίους αντιγράφουμε μόνο όποτε μας βολεύει) διαμαρτυρήθηκαν ξανά και ξανά τον τελευταίο καιρό για τα μέτρα λιτότητας της κυβέρνησής τους, δε διανοήθηκε όμως κανείς τους να κρεμάσει πωλητήρια πάνω στα κτίρια του Γκαουντί ή το Μουσείο Πράδο. Γιατί να θέλει κανείς να κακοποιεί την περιουσία του;