Μια παλαιοχριστιανική γειτονιά της Έδεσσας που επιβίωσε περισσότερους από δύο αιώνες και εγκαταλείφθηκε εξαιτίας μιας πυρκαγιάς, παρουσίασε κατά την 24η Συνάντηση για το Αρχαιολογικό Έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη η αρχαιολόγος της ΙΖ´ ΕΠΚΑ Αναστασία Χρυσοστόμου.
Η συγκεκριμένη θέση βρίσκεται στον αρχαιολογικό χώρο της Έδεσσας —αριστερά της πύλης και πίσω από τους χώρους κατά μήκος της κεντρικής οδού— και περιλαμβάνει κατοικίες, μεγάλους και μικρότερους οδικούς άξονες, καταστήματα, οργανωμένο δίκτυο για την παροχέτευση όμβριων υδάτων και πυκνή οικοδομική διάταξη.
Η ανασκαφή έφερε επίσης στο φως μικρά οικοδομικά σύνολα, το μεγαλύτερο από τα οποία βόρεια από την πάροδο. Το δυτικό τμήμα τού συνόλου διαθέτει πλακοστρωμένη αυλή και μάλλον ήταν αφιερωμένο σε βιοτεχνικές δραστηριότητες. Το ανατολικό τμήμα πρέπει να είχε περισσότερο χρήση κατοικίας και διέθετε υπαίθριο χώρο για μικρά οικόσιτα ζώα, εστία στον χώρο διαμονής και πιθανή εστία-μαγειρείο.
Στα κινητά ευρήματα των οικοδομικών συνόλων συγκαταλέγονται παλαιοχριστιανικά νομίσματα, αμφορείς εισαγωγής από το Αιγαίο και τη Μικρά Ασία, αγγεία οικιακής χρήσης αλλά και προσωπικά αντικείμενα.
Δύο φάσεις κατοίκησης
Στην περιοχή νότια της παρόδου και σε επαφή με το τείχος έχουν σωθεί τέσσερις ανεξάρτητοι χώροι που πρέπει να καλύπτονταν με μονόρριχτες στέγες, για να μην προκαλούν τα όμβρια ύδατα πρόβλημα στο τείχος. Τα ευρήματα από τους χώρους δεν επιτρέπουν εκτεταμένα συμπεράσματα για τη χρήση των χώρων, ωστόσο οι πίθοι και τα αγγεία αποθήκευσης υγρών στον έναν από αυτούς μάλλον οδηγούν στην ταύτισή του με χώρο πώλησης υγρών προϊόντων.
Η κατοίκηση της γειτονιάς τοποθετείται χρονικά στον 4ο αιώνα μ.Χ. Παράλληλα διαπιστώθηκε και μία δεύτερη φάση που έκλεισε με καταστροφή από πυρκαγιά τον 6ο αιώνα. Μετά την καταστροφή η περιοχή εγκαταλείφθηκε. Σε αυτό το διάστημα έγιναν εγχυτρισμοί και τάφοι μικρών παιδιών, που αποτελούν πρώιμες απόπειρες εισαγωγής της ταφής των νεκρών στο εσωτερικό των πόλεων.
Πηγή: Μακεδονία, 11/3/2011 (Ε.Σ.)
Β.Η.
