Ο µετροπόντικας του Βερολίνου χτύπησε φλέβα τέχνης, φέρνοντας στο φως έργα που θεωρούνταν ανεπιθύµητα από τους ναζί.
Οι εργασίες επέκτασης της γραµµής U-5 στο βερολινέζικο µετρό έπεσαν πάνω στην Ιστορία της γερµανικής πρωτεύουσας. Στην οδό Κενινγκστράσε, στην περιοχή Μίτε, εντοπίστηκαν από τους αρχαιολόγους 11 γλυπτά που την περίοδο του Β’ Παγκοσµίου Πολέµου είχαν εξαφανιστεί. Τα έργα αυτά είχαν συµπεριληφθεί στη λίστα «εκφυλισµένης τέχνης» των ναζί και χθες µεταφέρθηκαν στο Νέο Μουσείο του Βερολίνου.
Μία προτοµή από ορείχαλκο ήταν το πρώτο από τα γλυπτά που ήρθαν στο φως παραπλανώντας τους αρχαιολόγους, που δεν περίµεναν να βρουν έργα καλλιτεχνών των αρχών του 20ού αιώνα που οι αφαιρετικές δυναµικές φόρµες τους έρχονταν σε αντιπαράθεση µε τα αισθητικά ιδεώδη περί αρµονίας και κλασικού κάλλους που πρόβαλλε η ναζιστική προπαγάνδα.
Στα τέλη Σεπτεµβρίου οι ανασκαφές αποκάλυψαν κι άλλα έργα «ανεπιθύµητων» καλλιτεχνών που είχαν µπει στη λίστα των ναζί και θεωρούνταν χαµένα. Ανάµεσά τους εκείνα των Οτο Φρόιντλιχ, Νάοµ Σλούτζκι, Μαργκ Μολ, Εντουιν Σαρφ, Καρλ Νάπε. Τα γλυπτά αυτά σώθηκαν τόσο από την πυρά των ναζί όσο και από τις βόµβες των Συµµάχων που στη διάρκεια του πολέµου ισοπέδωσαν την Κενινγκστράσε και τα έργα θάφτηκαν κάτω από τα χαλάσµατα.
Το 1937 οι ναζί είχαν κατάσχει από τα γερµανικά µουσεία περισσότερα από 20.000 µοντέρνα έργα τέχνης που ήταν αντίθετα προς τα ιδεώδη της αρίας φυλής. Εκείνη τη χρονιά ο υπουργός Προπαγάνδας Γιόζεφ Γκέµπελς επιµελήθηκε την έκθεση «Εκφυλισµένη τέχνη» που παρουσιάστηκε αρχικά στο Μόναχο και δέχτηκε πάνω από δύο εκατοµµύρια επισκέπτες. Οι ναζί πούλησαν στο εξωτερικό τα κατασχεµένα έργα για να αποκτήσουν χρήµατα σε ισχυρό νόµισµα. Και ό,τι δεν πωλήθηκε, κρύφτηκε από τον Γκέµπελς στις αποθήκες του υπουργείου Προπαγάνδας στο Βερολίνο. Κανείς λοιπόν δεν γνώριζε πώς αυτά τα γλυπτά θάφτηκαν στον αριθµό 50 της Κενινγκστράσε όπου είναι το σηµερινό σηµείο των ανασκαφών.
Ο επικεφαλής των αρχαιολογικών ανασκαφών στο Βερολίνο, Ματίας Βέµχοφ, υποστηρίζει ότι τα 11 γλυπτά πιθανόν να διασώθηκαν από έναν γερµανό εφοριακό, τον Έρχαρντ Έβερντικ, ο οποίος νοίκιαζε χώρους γραφείων στον τέταρτο όροφο αυτού του κτιρίου, τα ξύλινα πατώµατα του οποίου υποχώρησαν και κάηκαν κατά τους συµµαχικούς βοµβαρδισµούς. Έτσι τα έργα έµειναν θαµµένα στο κελάρι του κτιρίου, µε τα χαλάσµατα να τα προστατεύουν µέχρι σήµερα.
Ο δήµαρχος του Βερολίνου Κλάους Βόβεραϊτ δήλωσε ότι τα ευρήµατα βρίσκονται στη δικαιοδοσία της πόλης και ότι έχουν ειδοποιηθεί οι αρχικοί ιδιοκτήτες των έργων.
Πηγή: Τα Νέα, Ε. Φαλίδα, 10/11/10
