Το παντελόνι με τη μορφή στενών περισκελίδων γνώρισε ιδιαίτερη δημοτικότητα στην αρχαία Ανατολή και φορέθηκε από λαούς που κατοικούσαν την τεράστια περιοχή από την Μ. Ασία και τον Εύξεινο Πόντο μέχρι τις κεντροασιατικές στέπες και την Κίνα. Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τον όρο αναξυρίδες για να ορίσουν το ξένο για τον πολιτισμό τους ένδυμα, το οποίο γνώριζαν από τις επαφές τους με τους γειτονικούς τους ανατολικούς λαούς. Οι μυθικές Αμαζόνες παρουσιάζονται στις πηγές με εφαρμοστές αναξυρίδες, ενώ ο Πέρσης ιππέας του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης παρουσιάζεται με παρόμοιο ένδυμα το οποίο φέρει περίτεχνη διακόσμηση.
Ένα τμήμα τέτοιων αναξυρίδων από πλούσια διακοσμημένο ύφασμα ήρθε στο φως σε τάφο της ασιατικής λεκάνης του Tarim και φυλάσσεται στο Μουσείο του Urumchi, πρωτεύουσας της αυτόνομης κινεζικής επαρχίας Xinjiang. Οι αναξυρίδες αυτές ανήκαν σε νομάδα, ο οποίος τις είχε κατασκευάσει από ύφασμα κοσμημένο με ελληνοπρεπείς εικονογραφικές παραστάσεις και το οποίο είχε μάλλον αποκτήσει μετά από λεηλασία κάποιου ελληνιστικού ανακτόρου της Βακτρίας. Έτσι, το πολύτιμο ύφασμα, που αρχικά είχε μάλλον διακοσμητική χρήση, μετατράπηκε τελικά σε ένα δημοφιλές ένδυμα το οποίο και συνόδεψε τον κάτοχό του στον άλλο κόσμο.