Μια ανάσα πριν ανοίξει τις πύλες του το Νέο Μουσείο Ακρόπολης μια νέα, ριζοσπαστική πρόταση για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα πέφτει στο τραπέζι: η μετατροπή του τελευταίου ορόφου του Νέου Μουσείου σε ευρωπαϊκό μουσείο, όπου θα συγκεντρωθούν τα διάσπαρτα στις ευρωπαϊκές χώρες Γλυπτά του Παρθενώνα. Πίσω από την ιδέα, που ήδη συζητείται πολύ σε ακαδημαϊκούς κύκλους, αλλά και από τον διεθνή Τύπο, ο Φραντσέσκο Μπουρανέλι, γραμματέας της Επιτροπής του Βατικανού για τον πολιτισμό.
«Πρέπει να αποκατασταθεί ένα από τα ελάχιστα μνημεία-σύμβολα της αρμονίας της ανθρωπότητας. Ας εγκαινιάσουμε μια νέα προσέγγιση σήμερα που η Ενωμένη Ευρώπη είναι πραγματικότητα. Γιατί οι πλούσιες, πολιτισμένες, εξελιγμένες χώρες να μην έχουν την εντιμότητα να επιλύσουν το πρόβλημα; Προτείνω να δημιουργηθεί ένα μουσείο που θα χαρακτηριστεί ευρωπαϊκό, υπεράνω εδαφικού στάτους, όπου κάθε ευρωπαϊκή χώρα θα φέρνει τα κομμάτια του Παρθενώνα που κατέχει, για την αποκατάσταση του μνημείου. Ας καθίσουμε όλοι γύρω από ένα τραπέζι για να εξακριβώσουμε την πιθανότητα εφαρμογής της πρότασης. Ας μην ξεχνάμε πως ο πολιτισμός ανήκει σε όλους», συνεχίζει ο αρχαιολόγος, που τιμήθηκε με το βραβείο Rotondi για την εξαιρετική μεθοδολογία αποκατάστασης της Capella Sistina.

Θα λειτουργεί το Νέο Μουσείο Ακρόπολης ως παράρτημα πολλών διαφορετικών μουσείων;

Όχι με την έννοια που το Λούβρο έκανε παράρτημα στο Ντουμπάι, όπου μέσω μιας διμερούς συμφωνίας μεταφέρεται ένα μέρος της συλλογής του σε μια άλλη χώρα με σκοπό το κέρδος. Μιλάμε για κάτι εντελώς διαφορετικό που έχει να κάνει με τον τρόπο προσέγγισης του πολιτισμού και των μουσείων στη νέα χιλιετία.

Σε τι διαφέρει η πρότασή σας από εκείνη που είχε κάνει η Ελλάδα στη Βρετανία, ζητώντας τον επαναπατρισμό των Γλυπτών χωρίς να διεκδικεί την ιδιοκτησία τους;

Στη δική μου πρόταση η αίθουσα του Παρθενώνα θεωρείται ως ένα «υπερ-εδαφικό» μουσείο, μια ιδιοκτησία που θα είναι ευρωπαϊκή και όχι ελληνική και όπου οι Έλληνες όπως και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θα εκθέτουν τα Γλυπτά που έχουν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εγγυηθεί δε την ιδιοκτησία της κάθε χώρας. Έτσι θα διασφαλιστεί πως αν συμβεί οτιδήποτε οι χώρες θα πάρουν πίσω τα έργα τέχνης που τους ανήκουν. Έχω μιλήσει με πολλούς Ιταλούς, Γερμανούς, Γάλλους, δεν έχω επικοινωνήσει με Βρετανούς, αλλά και οι Έλληνες το αποδέχονται θετικά. Πρέπει να πω, υπήρξε μεγάλη δεκτικότητα για τη συζήτηση του θέματος. Εξαρτάται από τις κυβερνήσεις κυρίως της Ελλάδας και της Βρετανίας.

Θα πρέπει η Ελλάδα να δώσει «αντίδωρα» στα μουσεία που θα φέρουν στην Αθήνα τα Γλυπτά;

Πιστεύω πως το Νέο Μουσείο Ακρόπολης θα πρέπει να προχωρήσει σε πολιτιστικές ανταλλαγές για να διαδώσει τον ελληνικό πολιτισμό. Μια πολιτική που θα βοηθήσει ώστε να νικήσουμε την ιδέα ότι τα μουσεία εξάγουν τα εκθέματά τους με στόχο να έχουν έσοδα. Και βεβαίως χρειάζεται το όλο πρόγραμμα οικονομική υποστήριξη, αλλά δεν είναι αυτός ο στόχος. Στόχος είναι ο πολιτισμός.

Το Βατικανό ήδη επέστρεψε στην Ελλάδα ένα θραύσμα. Είναι το πρώτο βήμα;

Όχι. Θα λέγαμε πως πρόκειται για ένα κλασικό προσωρινό δάνειο που δίνεται από έναν μουσείο σε ένα άλλο για ένα χρόνο. Το πρόβλημα όμως δεν αντιμετωπίζεται με ενδιάμεσες λύσεις και θραύσματα.

Πηγή: Τα Νέα, Μ. Αδαμοπούλου (3/12/08)