Η περίφημη αυτή Μονή του 11ου αιώνα (καθολικό) έπαθε μεγάλες ζημιές από το σεισμό του 1999. Ευτυχώς το 1990 είχε περιληφθεί από την UNESCO στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς. Έτσι συνεχίζονται οι εργασίες αποκατάστασής της ενώ επιτρέπεται η επίσκεψη και η φωτογράφιση μόνο εξωτερικά. Τα ψηφιδωτά του 12ου αιώνα είχαν πέσει στο δάπεδο και σήμερα ακόμα συντηρούνται. Όσα βρίσκονται στη θέση τους είναι άρτια συντηρημένα και στερεωμένα, ένα βιντεάκι ξεναγεί στο εσωτερικό του ναού, ενώ σε δύο αίθουσες-μουσείο φυλάσσονται τα κατάλοιπα του αρχαίου ναού του Δαφναίου Απόλλωνα που βρισκόταν σε αυτή τη θέση, τον οποίο το 395 κατέστρεψαν οι Γότθοι. Πολλοί από τους κίονες του αρχαίου ναού μεταφέρθηκαν από τον Έλγιν στο Λονδίνο.

Ο χριστιανικός ναός ανήκει στον τύπο του σταυροειδούς οκταγωνικού ναού. Η περιγραφή του θα γίνει όταν πια θα είναι επισκέψιμος.

Μετά τις καταστροφές που επέφεραν οι Γότθοι σταυροφόροι (1205), ο Δούκας των Αθηνών Όθων ντε λα Ρος (Othon de la Roche) παραχώρησε τη Μονή στους Κιστερκιανούς μοναχούς οι οποίοι κατασκεύσαν εξωνάρθηκα, περίβολο και διάφορα μικρότερα κτίσματα. Αργότερα οι Καθολικοί μοναχοί εκδιώχθηκαν από τους Τούρκους οι οποίοι έμειναν έως το 1458. Το 1888 ξεκίνησαν οι πρώτες εργασίες αποκατάστασης της Μονής.

Η εξωτερική κατασκευή του καθολικού, πλούσια σε  κεραμική διακόσμηση, χαρακτηρίζεται από τους περίκλειστους από τούβλα δόμους. Από τον μαρμάρινο διάκοσμο ελάχιστα σπαράγματα σώζονται.

Φωτογραφίες της Μονής και του περιβάλλοντος χώρου μπορείτε να δείτε στην κατηγορία «Φωτογραφίες» του site.