Παιδιά της Νύκτας ή της τρομερής Χθονός, τα όνειρα σηματοδοτούν ένα όριο πέραν του οποίου είναι η ανυπαρξία, το σκοτάδι. Η χθόνια προέλευση των ονείρων είναι το μυθικό αίτιο της εγκοίμησης, της τελετουργικής κατάκλισης κατά γης σε καθορισμένο ιερό χώρο, εν αναμονή ονειρικής συνάντησης που θα αποκαλύψει το μέλλον ή θα απαντήσει σε κάποιο ιατρομαντικό αίτημα. Κόρες και οι δυο του Απόλλωνα, ιατρική και μαντική συγγενεύουν. Γιος του Απόλλωνα, ο Ασκληπιός είναι ο υπέρτατος γιατρός. Από την κλασική έως τη μεταχριστιανική αρχαιότητα άνθησαν πάνω από τριακόσια θεραπευτικά ιερά, αφιερωμένα στον Ασκληπιό ή σε δευτερεύουσες χθόνιες θεότητες. Ανάμεσα στα ασκληπιεία, η Επίδαυρος έχαιρε ξεχωριστής και πανελλήνιας αίγλης. Λίθινες πλάκες, στις οποίες αναγράφονταν περιστατικά εγκοίμησης, δίνουν πάσης φύσεως πληροφορίες αλλά και λεπτομέρειες για το καθαυτό δρώμενο και τη λειτουργία των ονείρων κατά την εγκοίμηση. Πρόκειται για όνειρα επιθυμίας. Με την ψυχαναλυτική έννοια του όρου, είναι και όνειρα μεταβιβαστικά. Τα επιδαύρια όνειρα, όμως, είναι πρωτίστως σωματικά όνειρα. Σχηματίζονται από ένα άκρως συνειδητό ημερήσιο κατάλοιπο: την αισθητηριακή αντίληψη της πάθησης. Είναι και εναργή ενύπνια, καθαρά. Δεν χρήζουν ερμηνείας. Συχνά είναι βουβά όνειρα, όταν ο θεός εκτελεί χωρίς λόγια. Άλλοτε πάλι γίνεται απ’ ευθείας διάλογος με τον Ασκληπιό.

Στο επιδαύριο ιερό η εγκοίμηση λειτουργεί στο μήκος της «καθαρτικής» ιατρικής. Το ίδιο το όνειρο γίνεται καθάρσιο. Στους Ιπποκρατικούς το όνειρο δεν θα είναι πια φορέας ίασης. Η ιπποκρατική συμβολική ακολουθεί την ονειροκριτική μέθοδο της αναλογίας, όπως αργότερα και ο Αρτεμίδωρος. Ωστόσο, τόσο τα επιδαύρια όσο και τα ιπποκράτεια όνειρα είναι μονοσήμαντα. Δεν έχουν την πολυσημία της αρτεμιδώρειας ερμηνείας, όπου το καθετί σημαίνει αναλόγως με την κοινωνική θέση ή άλλα προσωπικά δεδομένα του κάθε ονειρευόμενου.

Τον 2ο αιώνα μ.Χ. ο Ασκληπιός δρα όπως οι κοσμικοί γιατροί. Δεν γιατρεύει αυτοστιγμεί. Συμβουλεύει, δίνει συνταγές, προτρέπει σε μια τέχνη του ζην. Ονειροκρίτες, ιερείς ή νεωκόροι βρίσκονται στη διάθεση των ασθενών. Στην Επίδαυρο το τυπικό της εγκοίμησης διατηρείται ανέπαφο. Ανέπαφος διατηρείται και ο δημόσιος χαρακτήρας των ονείρων.