Το παιχνίδι, στοιχείο καθοριστικό για την ανάπτυξη της προσωπικότητας και της φαντασίας, συνοδεύει το παιδί και σε διαβατήριες τελετές, σε λατρευτικές πρακτικές, στον τάφο ως κτέρισμα. Εστιάζοντας στο παιχνίδι-αντικείμενο, παρακολουθούμε την απεικόνισή του στην αγγειογραφία, την κεραμοπλαστική και, κυρίως, στη γλυπτική. Διαπιστώνουμε ότι ένα ακίνητο παιχνίδι στα χέρια του παιδιού δηλώνει την πολύ μικρή ηλικία του, όπως o κυνηγετικός σκύλος ή μια στλεγγίδα μαρτυρούν τις ασχολίες των νεαρών εφήβων.