Γένος μαλακίων κεφαλόποδων της οικογένειας των ναυτιλιδών.
Η οικογένεια των ναυτιλιδών μαλακίων κεφαλόποδων περιελάμβανε πολυάριθμα γένη που σήμερα έχουν εκλείψει, πλην ενός του ναυτίλου. Απολιθώματα αυτών βρίσκονται εντός των γήινων στρωμάτων διαφόρων διαπλάσεων και αποτελούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τη Γεωλογία, Αρχαιολογία, Παλαιοντολογία κ.λπ.
Τα μαλάκια αυτά παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον για την Ζωολογία θεωρούμενα ότι αποτελούν τα τελευταία λείψανα της μεγάλης τάξης των τετραβράγχιων κεφαλόποδων που έχει εκλείψει.
Οι ναυτίλοι απαντώνται σήμερα σε μόνο 3 ή 4 είδη που βιούν στον Ινδικό και Ειρηνικό ωκεανό, κυρίως στη Νέα Καληδονία.
Είναι ευμεγέθη μαλάκια που φέρουν 4 βράγχια, με πολυπληθείς πλοκάμους χωρίς βεντούζες (σικύες). Το όστρακό τους (που μοιάζει με του σαλιγκαριού) είναι σπειροειδές που διαιρείται εσωτερικά με εγκάρσια διαφράγματα σε πολλούς θαλάμους, που συνδέονται μεταξύ τους με σιφώνιο. Το ζώο παραμένει στους δύο πρώτους θαλάμους ενώ τους υπόλοιπους μπορεί να γεμίσει με νερό ή αέρα και έτσι να μετακινείται γρήγορα καθ΄ ύψος. Στο βυθό κινείται με τους πλοκάμους του.
Από τα όστρακα των ναυτίλων κατασκευάζονται στη Νέα Καληδονία μικρά κομψοτεχνήματα.