Στο Καψάλι Κυθήρων ο φάρος λειτούργησε πρώτη φορά το 1853, όταν τα νησιά του Ιονίου ήταν υπό την προστασία της Μεγάλης Βρετανίας.
Εντάχθηκε στο Ελληνικό Φαρικό Δίκτυο το 1864 με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο, χαρακτηριστικό σταθερό ερυθρό και φωτοβολία 8 ν.μ.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ο φάρος παρέμεινε σβηστός και, στο πλαίσιο ανασυγκρότησης του Φαρικού Δικτύου, επαναλειτούργησε το 1945 με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο.
Το 1953 αντικαταστάθηκαν τα μηχανήματα πετρελαίου με αυτόματο πυρσό ασετιλίνης.
Το 1985 μετατράπηκε σε αυτόματο ηλιακό.
Το 2010 ο φάρος ηλεκτροδοτήθηκε και λειτουργεί ως επιτηρούμενος.
Αποτελείται από λιθόκτιστο στρογγυλό πύργο, ενώ το ισόγειο χρησιμοποιούνταν ως κατοικία για τους φαροφύλακες.