Ο λιθόκτιστος φάρος με τον στρογγυλό πύργο ύψους 9,6 μέτρων και με το εστιακό του ύψος να είναι 8,5 μέτρα λειτούργησε το 1880.
Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου ο φάρος παρέμεινε σβηστός αφού καταστράφηκε από τους Γερμανούς και ξανά λειτούργησε μετά το 1945 αφού επισκευάστηκε από το Ελληνικό Ναυτικό, στα πλαίσια ανασυγκρότησης του Φαρικού Δικτύου. Το 1979 ο φάρος ηλεκτροδοτήθηκε και λειτουργεί ως επιτηρούμενος.
Η πρόσβαση στον φάρο που είναι εγκατεστημένος στο Δρέπανο γίνεται οδικώς από την Πάτρα.