Εργαλεία που χρησιμοποιούσαν για το αλώνισμα, αρχές του 1900 στη Χίο.
Ο γεωργός ήταν ένας πολυκαλλιεργητής. Από τα προϊόντα που παρήγαγε πουλούσε μαστίχι, λάδι, ελιές δρούπες ή θρούπες (κουρμάδες), καπνά, γλυκάνισο, κίμινο, βαμβάκι και αμύγδαλα. Εκτός από τ΄ ανωτέρω παρήγαγε δημητριακά, κουκιά, φακές, φασόλια, ρεβίθια, φρούτα για όλες τις εποχές, χορταρικά, κηπευτικά και ό,τι άλλο μπορούσε να δώσει η γη, για τις ανάγκες της οικογένειας. Ο ίδιος έφτιαχνε το κρασί και το ρακί του. Δούλευε απ΄τη μια νύχτα ως την άλλη και φρόντιζε να παράγει όσα χρειαζόταν η φαμίλια και τα ζώα του.
Όταν η δουλειά ήταν «μεγάλη» (να σκάψουν μεγάλο κτήμα, να φυτέψουν καπνά, αμπέλια…), έπαιρναν δανεικούς. Σήμερα στο δικό μου, κάποια άλλη φορά στο δικό σου.
Πηγή : από το βιβλίο “Μιάν βολάν τσ΄έναν τσαιρόν ήτον…” του Γιάννη Κολλιάρου.