Αίθουσα άνω ορόφου : ταφικά έθιμα.
Η τελευταία αίθουσα της έκθεσης είναι αφιερωμένη στα έθιμα ταφής όπως αυτά διαμορφώθηκαν διαχρονικά, καλύπτοντας την περίοδο από τους μυκηναϊκούς χρόνους έως τη Μέση Βυζαντινή περίοδο (11ο αι. μ.Χ.).
Ο θάνατος δημιούργησε νωρίς στον άνθρωπο μεταφυσικές ανησυχίες.Οι αντιλήψεις των ζωντανών για τη μετά θάνατον ζωή εκφράζονται μέσα από τη μεταχείριση του εκλιπόντος, και τον τρόπο ταφής του.
Η Θεσπρωτία συνδέεται από τα Ομηρικά έπη με πανάρχαιες δοξασίες γύρω από τον Άδη, τον κόσμο των νεκρών.
Ο τρόπος ενταφιασμού και τα αντικείμενα που συνόδευαν τους νεκρούς – τα κτερίσματα – διαφέρουν ανά περιοχή, κοινωνία και εποχή και προσφέρουν πολύτιμες γνώσεις για την κοινωνική και οικονομική θέση των νεκρών.
Παράλληλα, η μελέτη των σκελετικών καταλοίπων, παρέχει στοιχεία για το φύλο, την ηλικία, τις διατροφικές συνήθειες και τις ασθένειες των νεκρών.