Η εταιρεία Ingelen το 1945 κυκλοφόρησε το μοντέλο Columbus 53w, με ξύλινη θήκη και διαστάσεις 440 x 250 x 185 χιλιοστά και βάρος του 6,4 kg .
Ιστορία του ραδιοφώνου
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940 ο εθνικός ραδιοφωνικός σταθμός Αθηνών λειτουργούσε υπό καθεστώς λογοκρισίας και εξέπεμπε κυρίως τα βράδια. Το πρόγραμμά του περιελάμβανε ειδήσεις, παιδικές εκπομπές, κλασική και σύγχρονη ελληνική και ξένη μουσική, εκκλησιαστικές λειτουργίες, καθώς και εκπαιδευτικά προγράμματα που απευθύνονταν σε γυναίκες, αγρότες και άλλες κοινωνικές ομάδες.
28 Οκτωβρίου 1940 : Με την κήρυξη του Ελληνο-ιταλικού πολέμου ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών αδυνατεί να καλύψει το μέτωπο της Αλβανίας, γι΄ αυτό μια ομάδα τεχνικών με επικεφαλής τον Γιάννη Σαλλίβερο κατασκευάζει ένα μικρό πομπό βραχέων κυμάτων, τον οποίο εγκαθιστούν σε ένα υπόγειο της πολυκατοικίας στην οδό Μπούμπουλη (στην γωνία των οδών Βουλής και Απόλλωνος 9) και εκπέμπει προς την περιοχή του μετώπου και τις γειτονικές χώρες.
27 Απριλίου 1941 : Οι Γερμανοί μπαίνουν στην Αθήνα και παίρνουν τον έλεγχο του Ραδιοφωνικού Σταθμού των Αθηνών, καταλαμβάνοντας του ραδιοθαλάμους του Ζαππείου και τις εγκαταστάσεις των πομπών στα Λιόσια. Ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών εξέπεμπε το τελευταίο του μήνυμα. Ο εκφωνητής με φωνή που παλλόταν από τη συγκίνηση έλεγε: «Αδέλφια ψηλά το κεφάλι. Ο Σταθμός αυτός ύστερα από λίγο δεν θα είναι Ελληνικός. Μην τον ακούτε πια. Έλληνες, ο αγώνας συνεχίζεται» Τα τελευταία αυτά λόγια του εκφωνητή πνίγονταν από τις πρώτες στροφές του Εθνικού μας Ύμνου.
Κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής (1941-1944), δεν υπήρξε καμιά επέκταση του δικτύου. Οι δυνάμεις κατοχής διέλυσαν το υπουργείο Τύπου και Τουρισμού και ίδρυσαν την Ανώνυμη Ελληνική Ραδιοφωνική Εταιρεία (ΑΕΡΕ) που ανέλαβε τις ραδιοφωνικές μεταδόσεις. Την ίδια περίοδο η Υπηρεσία Λογοκρισίας, με έδρα τη γερμανική πρεσβεία, επέβλεπε τις ειδικές προπαγανδιστικές εκπομπές.
Απρίλιος : Την εποπτεία της Ραδιοφωνίας αναλαμβάνει ο Υπουργός Τύπου με απόφαση της κυβέρνησης Τσολάκογλου.
Μάϊος : Υπό την αιγίδα του γερμανικού οίκου Telefunken, που αναλαμβάνει την αποκλειστική εκμετάλλευση των ραδιοφωνικών εκπομπών στην Ελλάδα, ιδρύεται η “Ανώνυμος Εταιρία Ραδιοφωνικών Εκπομπών – ΑΕΡΕ”, με διευθυντή τον Ιωάννη Βουλπιώτη.
Ενώ την ίδια εποχή οι Γερμανοί έφεραν από την χώρα τους πλήρη δισκοθήκη και εγκατέστησαν στο κτίριο της οδού Ζαλοκώστα 3 ένα μικρό φορητό πομπό, μικρής εμβέλειας, διαμορφώνοντας ένα στούντιο στο ισόγειο του κτιρίου. Ο συγκεκριμένος σταθμός απευθυνόταν κατά βάση στους άνδρες των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων. Αργότερα δημιούργησαν στην Παλλήνη ένα σταθμό βραχέων κυμάτων 25KW που τον ονόμασαν Ραδιοφωνικό Σταθμό της Μεσογείου.
Οι δυνάμεις κατοχής εξέδωσαν διαταγή όπου υποχρέωσαν όλους τους ιδιοκτήτες ραδιοφώνων μέσα και γύρω από την Αθήνα να δηλώσουν τις συσκευές τους, οι οποίες «σφραγίστηκαν» με τέτοιο τρόπο ώστε να πιάνουν μόνο τον εθνικό σταθμό των Αθηνών –τον οποίο έλεγχαν.
Η διαταγή να παραδωθούν οι ραδιοφωνικές συσκευές που υπήρχαν σε όλη τη χώρα εκδόθηκε επανειλλημένα και η μη συμμόρφωση με τη διαταγή ισοδυναμούσε με ποινή ισόβιας φυλάκισης ή και ακόμη και θανάτου.
Στόχος των Γερμανών ήταν να απομονωθούν οι Έλληνες από τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά πολλοί κράτησαν τα ραδιόφωνά τους κρυμμένα ώστε να μπορούν να ακούν την ελληνική εκπομπή του BBC «Εδώ Λονδίνο».
Τον ίδιο μήνα αρχίζει να εκπέμπει και ο ραδιοσταθμός Ενόπλων Δυνάμεων Τριπόλεως (Πελοποννήσου).
17 Μαϊου 1943 : Δημοσιεύεται στην εφημερίδα της κυβερνήσεως ο πρώτος “Ραδιοφωνικός κανονισμός”.
22 Ιουνίου : Δημοσιεύεται στις εφημερίδες των Αθηνών η διαταγή του Μουσολίνι που απαγορεύει την εγκατάσταση και τη χρήση κεραιών.
14 Οκτωβρίου : Δημοσιεύεται η διαταγή των Γερμανών για το σφράγισμα των ραδιοφώνων, ώστε να πιάνουν μόνο το σταθμό των Αθηνών. Σφραγγίζονται περίπου 43.000 ραδιόφωνα.
12 Οκτωβρίου 1944 : Οι Γερμανοί φεύγουν από την Αθήνα αλλά προσπάθησαν τοποθετώντας ωρολογιακές βόμβες να καταστρέψουν τον εθνικό σταθμό, τα σχέδιά τους ανακαλύφθηκαν από τους τεχνικούς ραδιοφώνου και την ελληνική αντίσταση, οι οποίοι εν μέρει τις εξουδετέρωσαν πριν εκραγούν. Έτσι ο πομπός των Λιοσίων γλιτώνει την πλήρη καταστροφή, όμως καταστρέφεται ο ένας ιστός της κεραίας στα Λιόσια και η εκπομπή σταματά.
16 Ιουλίου 1945 : Αρχίζει να λειτουργεί το Εθνικόν Ίδρυμα Ραδιοφωνίας, που ιδρύθηκε με την Συντακτική Πράξη 54, με πρώτο Γενικό Δ/ντή τον Ηρακλή Πετμεζά και Δ/ντή Προγράμματος τον δημοσιογράφο Γιάννη Δημαρά.
Οι κάτοχοι ραδιοφώνων ανέρχονται πλέον σε 36.000, ενώ η τρίμηνη συνδρομή οικιακού ραδιοφώνου είναι 1.000 δραχμές.