Αρχαιολόγοι στην Ισπανία έκαναν μια σημαντική ανακάλυψη: πρόκειται για τον αρχαιότερο γνωστό ελληνικό μαρμάρινο βωμό που έχει βρεθεί στη δυτική Μεσόγειο. Ήρθε στο φως κατά την τελευταία ανασκαφική περίοδο στον αρχαιολογικό χώρο Casas del Turuñuelo, μια αρχαία θέση του πολιτισμού της Ταρτησσού, στη Guareña της νοτιοδυτικής Ισπανίας.
Η ομάδα των αρχαιολόγων, με επικεφαλής ειδικούς από το Ινστιτούτο Αρχαιολογίας της Mérida, πιστεύει ότι ο βωμός χρονολογείται στον 5ο αι. π.Χ.
Ο βωμός είναι κατασκευασμένος σε σχήμα κίονα, έχει ύψος περίπου 1,5 μ. και διάμετρο 60 εκ. στη βάση του. Είναι φτιαγμένος από μάρμαρο Προκοννήσου. Η Anna Gutiérrez, από το Καταλανικό Ινστιτούτο Κλασικής Αρχαιολογίας, ειδική στο μάρμαρο, πραγματοποίησε οπτική ανάλυση για τον προσδιορισμό του τύπου του. Θα ακολουθήσουν εξετάσεις σε εργαστήριο για να προσδιοριστεί η ακριβής περιοχή εξόρυξης.
Οι επικεφαλής αρχαιολόγοι, Esther Rodríguez και Sebastián Celestino, υπογράμμισαν τη μοναδικότητα του βωμού – όχι μόνο λόγω του υλικού και της ηλικίας του, αλλά και για το γεγονός ότι βρέθηκε στην ενδοχώρα. Αντικείμενα από ελληνικό μάρμαρο έχουν βρεθεί σε παράκτιες περιοχές της Ισπανίας, όπως το Εμπόριο (Ampurias) στην επαρχία της Χιρόνα (Gerona), αλλά ο συγκεκριμένος είναι ο μοναδικός γνωστός βωμός από μικρασιατικό μάρμαρο που έχει βρεθεί τόσο μακριά από τη θάλασσα.
Ο βωμός βρέθηκε μαζί με εισηγμένη ελληνική κεραμική, όπως αθηναϊκά κύπελλα, γεγονός που δηλώνει έντονη πολιτιστική ανταλλαγή. Παλαιότερα ευρήματα στον χώρο –π.χ. θραύσματα μακεδονικών γυάλινων αντικειμένων και μαρμάρινων γλυπτών– συνηγορούν στο ότι η θέση Casas del Turuñuelo συνδεόταν με ένα ευρύτερο εμπορικό δίκτυο στη Μεσόγειο και δεν ήταν μια απομονωμένη κοινότητα.
«Αυτή η ανακάλυψη φανερώνει για μια ακόμα φορά την πολιτική και οικονομική σημασία αυτού του χώρου», δήλωσε ο Σελεστίνο.
Εκτός από τον βωμό, η ανασκαφική ομάδα αποκάλυψε έναν αρχαίο αγωγό ύδατος, κάτω από τον ανατολικό τομέα του χώρου. Κατασκευασμένος από πέτρα και με βάθος περίπου 1 μέτρο, ο αγωγός είναι προγενέστερος των γύρω δομών και φαίνεται να αποτελούσε μέρος της αρχικής υποδομής του χώρου.
Η ανακάλυψη αναδεικνύει τις τεχνικές ικανότητες των Ταρτησσίων. Σύμφωνα με τον Celestino, η διαχείριση του νερού αποδεικνύει ότι ο χώρος δεν ήταν μια απλή εγκατάσταση, αλλά μια προσεκτικά σχεδιασμένη δομή.
Να σημειωθεί ότι από την έναρξη των ανασκαφών το 2015, έχει εξερευνηθεί μόνο το 50% περίπου της θέσης Casas del Turuñuelo. Παλαιότερες ανακαλύψεις περιλαμβάνουν στοιχεία για μαζικές θυσίες ζώων, τις πρώτες γνωστές ανθρώπινες αναπαραστάσεις του πολιτισμού της Ταρτησσού, καθώς και μια πινακίδα από σχιστόλιθο με σκηνές μάχης και επιγραφή σε τοπικό «Παλαιο-Ισπανικό» αλφάβητο.