«Νέες γενιές μεγαλωμένες με αγάπη και γαλουχημένες ώστε να τρέφουν βαθιά εκτίμηση για το σκέπτεσθαι, οι οποίες θα έχουν γνωρίσει από νωρίς την ευεργετική επίδραση του πολιτισμού, θα έχουν διαφορετική στάση απέναντι σε αυτόν, θα τον θεωρούν το πιο προσωπικό τους απόκτημα και θα είναι διατεθειμένες να κάνουν τις αναγκαίες για τη διατήρησή του θυσίες όσον αφορά την εργασία και την ικανοποίηση των ενορμήσεών τους. Θα καταφέρουν να απαλλαγούν από τον καταναγκασμό και θα διαφέρουν ελάχιστα από τους ηγέτες τους. Αν μέχρι σήμερα δεν υπήρξαν ανθρώπινες μάζες τέτοιας ποιότητας σε κανέναν πολιτισμό, τούτο οφείλεται στο ότι κανένας πολιτισμός δεν δημιούργησε τους ανάλογους θεσμούς ώστε να επηρεάσει τους ανθρώπους με τον τρόπο που αναφέρθηκε, και μάλιστα από τα παιδικά τους χρόνια ήδη». [Απόσπασμα από το βιβλίο του Sigmund Freud, Το μέλλον μιας αυταπάτης, μτφρ.: Πελαγία Τσινάρη, Ροές, Αθήνα 2015]