Η Αιγείρα κατέχει μία ιδιαίτερα οχυρή θέση, στην κορυφή απόκρημνου λόφου που επιστέφεται από ακρόπολη, πολύ κοντά στον Κορινθιακό κόλπο. H ακρόπολη αυτή ήταν το κέντρο ενός προϊστορικού οικισμού και ενός ιερού, από τους ύστερους γεωμετρικούς χρόνους και εξής. Η κατοίκηση της Αιγείρας ξεκινά στη Μέση Νεολιθική περίοδο και καλύπτει, με ενδιάμεσα κενά, όλη τη διάρκεια της Εποχής του Χαλκού και την Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου.
«Αιγείρα: Η εξέλιξη ενός προϊστορικού κέντρου στην Ανατολική Αχαΐα» («Aigeira: The Development of a Prehistoric Centre in Eastern Achaia») είναι ο τίτλος ομιλίας του δρος Walter R. Gauss (Αυστριακό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών) η οποία διοργανώνεται στο πλαίσιο του Μυκηναϊκού Σεμιναρίου.
Στην ομιλία του ο δρ Gauss θα δώσει μια συνολική εικόνα της ιστορίας της θέσης από τη Νεολιθική εποχή μέχρι τις ύστατες φάσεις της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, με έμφαση στην έρευνα και τις ανασκαφές που αφορούν την μυκηναϊκή εποχή και πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 2011 και 2016.
«Ήδη οι ανασκαφές της δεκαετίας του 1970 και του 1980 είχαν κάνει φανερή τη σημασία της θέσης στην Πρώιμη και κυρίως στην Ύστερη Εποχή του Χαλκού» αναφέρει σχετικά ο δρ Gauss. «Οι ανασκαφές κατά το διάστημα 2011-2016 ανέδειξαν τη σημασία της κατά τις τελευταίες ιδίως φάσεις της Εποχής του Χαλκού. Κατάλοιπα ενός συμπαγούς τείχους, τμήματα του οποίου είχαν έλθει στο φως τη δεκαετία του 1970, αποκαλύφθηκαν στην ανατολική και νοτιανατολική πλαγιά της ακρόπολης και χρονολογήθηκαν στην ΥΕΙΙΙΓ μέση – ΥΕΙΙΙΓ ύστερη περίοδο. Αυτή η χρονολόγηση τοποθετεί την Αιγείρα ανάμεσα στις ελάχιστες θέσεις στις οποίες κτίζονται τείχη σε μία τόσο όψιμη περίοδο, έργο επίπονο, που προϋπέθετε την ύπαρξη κάποιας ιεραρχίας, οργάνωσης, εξειδίκευσης και κινητοποίησης ανθρώπινου δυναμικού από ευρέα στρώματα του πληθυσμού.
»Επιπλέον, οι πρόσφατες ανασκαφές απέδωσαν για πρώτη φορά αναμφισβήτητα στοιχεία σχετικά με την ύπαρξη μετανακτορικού οικισμού στο χαμηλότερο πλάτωμα. Εδώ στρωματογραφημένες αποθέσεις πάχους άνω των δύο μέτρων κατά τόπους έκαναν δυνατή τη λεπτομερή παρακολούθηση της ΥΕΙΙΙΓ κεραμικής ακολουθίας. Από αυτή την άποψη, η πιο εντυπωσιακή ενδεχομένως διαπίστωση είναι η ύπαρξη ποικίλων κεραμικών παραδόσεων και κυρίως η χρήση της τεχνικής της κουλούρας για την κατασκευή αγγείων πολλών τυπικών σχημάτων. Η προκαταρκτική μελέτη της στρωματογραφικής και κεραμικής ακολουθίας από τον οικισμό στα χαμηλότερα άνδηρα υποδεικνύει παρόμοια, αν όχι παράλληλη, εξέλιξη με αυτή της ακρόπολης.
»Τα αποτελέσματα των νεότερων ανασκαφών σε συνδυασμό με τη μελέτη των ευρημάτων της δεκαετίας του 1970 και της γεωφυσικής έρευνας οδηγούν τεκμηριωμένα στο συμπέρασμα ότι η ΥΕΙΙΙΓ Αιγείρα ήταν ένας σημαντικός οικισμός έκτασης 12 στρεμμάτων, του οποίου η ακρόπολη αποτελούσε το κέντρο» καταλήγει ο ομιλητής.
Η 3η συνάντηση του Μυκηναϊκού Σεμιναρίου για φέτος θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου 2018, στις 18:00, στο Αμφιθέατρο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (Τοσίτσα 1). Η ομιλία θα γίνει στα αγγλικά.
Το Μυκηναϊκό Σεμινάριο διοργανώνουν οι: Νάγια Πολυχρονάκου-Σγουρίτσα, Ιφιγένεια Τουρναβίτου, Αιμιλία Μπάνου, Αφροδίτη Χασιακού.
