Η Σπυριδούλα (Λίτσα) Κοντορλή-Παπαδοπούλου, γεννήθηκε το 1942 στην Ευρυτανία. Κόρη της Κλεοπάτρας και του Κωνσταντίνου Κοντορλή, γνωστού φιλόλογου και αρχαιοδίφη, έδειξε από τα φοιτητικά της χρόνια στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών την αγάπη της στα αρχαιογνωστικά μαθήματα. Μαζί με το σύζυγό της, Αθανάσιο Παπαδόπουλο, έφυγε το 1967 για το Λονδίνο, όπου εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή στο Bedford College/University of London με θέμα τους μυκηναϊκούς θαλαμωτούς τάφους (1975). Από το 1987 ως το 2009 δίδαξε πλειάδα μαθημάτων για το Προϊστορικό Αιγαίο, τη Μεσοποταμία και την Κύπρο της Εποχής του Χαλκού στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, απ’ όπου αφυπηρέτησε με το βαθμό της Αναπληρώτριας Καθηγήτριας. Ταυτόχρονα με τα μαθήματα οργάνωσε με δική της πρωτοβουλία εργαστήρια εκμάθησης αρχαιολογικού σχεδίου και φωτογραφίας για τους φοιτητές και πλήθος σεμιναρίων με ποικίλα θέματα.

Από το 1970 ως το 2013 συμμετείχε αδιάκοπα σε ανασκαφές και επιφανειακές έρευνες του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας στην Αχαΐα (Αίγιο, Καλλιθέα και Κλάους Πατρών), διηύθυνε την πανεπιστημιακή ανασκαφή στην Ιθάκη (1994-2013), και από κοινού με το σύζυγό της, ομότιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, τις ανασκαφές στην Εφύρα της Ηπείρου και στην Ιορδανία (Ghor as Safi και Tell Kafrein). Συνέγραψε δεκάδες επιστημονικά άρθρα σε διεθνή περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων, δύο μονογραφίες (Aegean Frescoes of Religious Character [1996], Αρχαία Μεσοποταμία [2000]) και από κοινού με το σύζυγό της ένα σύγγραμμα για την «Προϊστορική Αρχαιολογία Δυτικής Ελλάδας και Ιονίων Νήσων» (2003) καθώς και τη δημοσίευση του μυκηναϊκού νεκροταφείου της Βραυρώνας (Vravron, The Mycenaean Cemetery [2014]).

Η Λίτσα Κοντορλή-Παπαδοπούλου δεν είχε μόνο αμείωτο πάθος για την αρχαιότητα, αλλά και μια διαρκή αγάπη για τους φοιτητές και τους νέους ανθρώπους. Το γραφείο της ήταν πάντα κατάμεστο από νέα παιδιά, που συστηματικά ενθάρρυνε, ενέπνεε και συχνά παρακολουθούσε με προσωπικό ενδιαφέρον για πολλά χρόνια μετά από την αποφοίτησή τους. Από τις ανασκαφές, τα σεμινάρια, τα εργαστήρια και το γραφείο της «κυρίας Λίτσας» όπως την αποκαλούσαμε, πέρασαν εκατοντάδες νέοι άνθρωποι, μαθαίνοντας αρχαιολογία, ήθος, πάθος για την έρευνα και το παράδειγμα ενός ανθρώπου που αγαπά να προσφέρει ευκαιρίες όχι ως μέρος των επαγγελματικών της υποχρεώσεων, αλλά από το περίσσευμα ψυχής.

Δρ Κώστας Πασχαλίδης

Αρχαιολόγος στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο