Η ήττα του Ελληνικού στρατού στη Μικρά Ασία και η καταστροφή της Σμύρνης τον Σεπτέμβριο του 1922 σηματοδότησαν για το ελληνικό κράτος το τέλος του μεγαλοϊδεατισμού και την έναρξη μιας νέας εποχής. Αποτέλεσμα της τραγωδίας αυτής ήταν ο βίαιος ξεριζωμός όλου του Ελληνικού στοιχείου από τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη και η μετακίνησή τους στην κυρίως Ελλάδα υπό τραγικές συνθήκες. Η Ελλάδα των 5.000.000 κατοίκων με κατεστραμμένη οικονομία και πολιτικά διχασμένη κονωνία, υποχρεώνεται να ενσωματώσει 1.500.000 πρόσφυγες.
Για την αποκατάσταση των μικρασιατών προσφύγων και κυρίως την αύξηση της γεωργικής παραγωγής, η Κυβέρνηση Βενιζέλου έθεσε ως πρωταρχικό στόχο την εκτέλεση μεγάλων υδραυλικών έργων στις πεδιάδες Σερρών, Φιλίππων και Δράμας. Η σύμβαση μεταξύ του ελληνικού Δημοσίου και των εταιρειών J. Monks και Ulen υπογράφηκε στις 20 Οκτωβρίου 1928.
Για τα «Υδραυλικά Έργα των πεδιάδων Σερρών, Φιλίππων και Δράμας» θα μιλήσει ο Χημικός-Αρχαιολόγος Λεωνίδας Κουσουρής την Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014, στις 18.30, στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ (Κτήριο Αβέρωφ, Αμφιθέατρο 8, Πατησίων 42).
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Κουσουρής: «Με τη βοήθεια του πλούσιου ανεκδότου φωτογραφικού αρχείου της Ulen μας δίνεται η ευκαιρία να παρακολουθήσουμε βήμα-βήμα όχι μόνο την εξέλιξη των έργων από τεχνικής πλευράς αλλά και εικόνες από τη ζωή της περιοχής, τις δύσκολες συνθήκες εκτέλεσης των έργων, την οργάνωση των εργοταξίων και τη χρησιμοποίηση όλων των προηγμένων για την εποχή τεχνικών μέσων, τα αρχαιολογικά ευρήματα που σχετίζονται με τις περιοχές Φιλίππων, Αμφίπολης και Κασσάνδρας, καθώς και το ενδιαφέρον του κράτους για την πορεία των έργων».
Η διάλεξη πραγματοποιείται στο πλαίσιο σειράς Σεμιναρίων Εμβάθυνσης στην Ιστορία της Αρχιτεκτονικής που διοργανώνει το Σπουδαστήριο της Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ.
