Υπήρξε κέντρο θρησκευτικό και πολιτικό της Αιτωλικής Συμπολιτείας και μοναδικό μνημείο ενός από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Δυτικής Ελλάδας, του Θέρμου Αιτωλοακαρνανίας. Γι’ αυτό και η αποκατάσταση του Ιερού του Θέρμιου Απόλλωνα, έργο ενταγμένο στο ΕΣΠΑ που βρίσκεται σε εξέλιξη από το 2011, έχει ιδιαίτερη σημασία.

Μέχρι στιγμής έχουν συντηρηθεί και καθαριστεί αρκετά τμήματα του ναού, ενώ οι εργασίες συνεχίζονται με τις συγκολλήσεις δύο θραυσμένων θρανίων. Στο πλαίσιο του παραπάνω έργου, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο έδωσε τη συγκατάθεσή του στη συμπληρωματική μελέτη που αφορά στη συντήρηση δομικού υλικού από τον ναό, τα σημερινά ερείπια του οποίου χρονολογούνται στα τέλη του 3ου αι. με αρχές του 2ου αι. π.Χ.

Οι προτάσεις που εγκρίθηκαν από το ΚΑΣ αφορούν εργασίες συντήρησης σε 26 επιπλέον δόμους του Ιερού, σε τρία σπασμένα θρανία του βόρειου τοίχου της Ανατολικής Στοάς και στην τοιχοποιία της, καθώς και στην τοιχοποιία του Μεγάρου Α και όπου αλλού κριθεί απαραίτητο για τη διατήρηση της συνοχής της.

Το Ιερό του Θέρμιου Απόλλωνα, που χρονολογείται στον 7ο αι. π.Χ., χτίστηκε πάνω σε κτίριο της Πρώιμης Εποχής του Σιδήρου (Μέγαρο Β), ενώ τμήμα του καλύπτει το Μέγαρο Α, όπως ονομάζεται το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο κτίριο του προϊστορικού οικισμού, που καταστράφηκε περί τα 1200 π.Χ. Με διαστάσεις περίπου 38Χ12 μ., το Ιερό περιλάμβανε εσωτερική κιονοστοιχία από 12 ξύλινους κίονες, η οποία στήριζε τη δίρριχτη στέγη. Μυθολογικά θέματα που σχετίζονταν με τον Περσέα, τη Μέδουσα, τις κόρες του Προίτου, την Απολλώνια τριάδα (Λητώ, Απόλλωνας, Άρτεμη) κ.ά. στόλιζαν τις χρωματιστές πήλινες μετόπες του μνημείου, που αποτελούν τα πρωιμότερα δείγματα ζωγραφικής σε μνημειακή κλίμακα. Από αυτές τις μετόπες οι έξι εκτίθενται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

Η σημασία του αρχαιολογικού χώρου του Θέρμου, στα ανατολικά του Αγρινίου, έγκειται τόσο στον πλούτο των μνημείων και των κινητών ευρημάτων, όσο και στο γεγονός ότι κατοικήθηκε αδιάλειπτα από τη 2η χιλιετία έως τον 2ο αι. π.Χ.