Χειμαρρώδης, καταιγιστική και με αναλλοίωτη την αίσθηση του χιούμορ! Η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, στα 87 της, μάγεψε με το λόγο της όσους παρευρέθηκαν πριν από δέκα περίπου ημέρες στο συνεδριακό κέντρο ΣΠΑΠ στην αρχαία Ολυμπία, για να παρακολουθήσουν την ομιλία με θέμα την Κρίση και τις κρίσεις, ως καλεσμένη της Νομαρχιακής Οργάνωσης Ηλείας της Νέας Δημοκρατίας.

Η ίδια ξεκαθάρισε εξαρχής ότι αδιαφορεί για τον κομματικό χαρακτήρα της εκδήλωσης, δηλώνοντας ότι το ισχυρό κίνητρο για να έρθει ήταν η αρχαία Ολυμπία, «παγκόσμια πολιτιστική κληρονομία» όπως ανέφερε.

Η συζήτηση στο μεγαλύτερο μέρος της επικεντρώθηκε σε αυτό με το οποίο ασχολήθηκε σε όλη της ζωή, τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, τη μοναδική ελληνόφωνη αυτοκρατορία που γνώρισε η ανθρωπότητα, επισημαίνοντας ότι το Βυζάντιο είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ευρωπαϊκής ιστορίας, Με λόγο μεστό, κατανοητό και τεκμηριωμένο, υπενθύμισε στους ακροατές ποιοι είμαστε ως έθνος και από πού προερχόμαστε.

Δεν δίστασε ούτε στιγμή να θίξει ιστορικά ζητήματα για τα οποία ζήτησε προκαταβολικά συγγνώμη ότι θα γίνει δυσάρεστη, ενώ διατηρώντας την ευγένειά της ρωτούσε το ακροατήριο αν έχει γίνει κουραστική, ώστε να αλλάξει θέμα. Μάλιστα, στηλίτευσε την ευκολία με την οποία οι Έλληνες καταφεύγουμε στην επίκληση των αρχαίων Ελλήνων για να καλύψουμε τις τωρινές μας αδυναμίες.

Ανέφερε τη ρήση του Ελύτη «η πατρίδα μου, τοιχογραφία με πολλές επιστρώσεις, φραγκική, αλβανική, βλαχική, τουρκική, που αν βαλθείς και τις ξύσεις, πηγαίνεις φυλακή» για να υπενθυμίσει τον πανανθρώπινο χαρακτήρα του ελληνικού πολιτισμού, ενώ τόνισε ότι η Ελλάδα βιώνει κρίση πολιτισμού και παιδείας, την οποία και πρέπει να υπερβεί εάν θέλει να ορθοποδήσει.

Επισήμανε ότι θεμέλιος λίθος ενός κράτους είναι η παιδεία, προέτρεψε τους Ηλείους να προσέχουν ως κόρην οφθαλμού την αρχαία Ολυμπία, να αναπτύξουν τις τέχνες και τα γράμματα και να επαναπροσδιορίσουν την πορεία τους. Ιδιαίτερη μνεία έκανε στους νέους ανθρώπους, καλώντας τους να πεισμώσουν για να υλοποιήσουν τα όνειρά τους και να μην πτοούνται από τις απογοητεύσεις της εποχής.