Υπέρ της μελέτης αποκατάστασης του ανενεργού λατομικού χώρου στο Μαρκόπουλο, στη θέση «Μερέντα», τάχθηκαν ομόφωνα τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. Πρόκειται για τα «Λατομεία Μαρκόπουλου», που βρίσκονται εντός του αρχαιολογικού χώρου της Μερέντας, μιας ιδιαίτερα σημαντικής τοποθεσίας στα νοτιοανατολικά της σύγχρονης πόλης, εκεί όπου στην αρχαιότητα άνθισε ένας από τους πιο ισχυρούς οικονομικά δήμους της αττικής υπαίθρου, ο Μυρρινούς.

Η «πληγή» στο τοπίο θα αποκατασταθεί με έξοδα των ιδιοκτητών των λατομείων, με στόχο μέσα από τις επιχωματώσεις και τις φυτεύσεις, το νέο ανάγλυφο να προσομοιάζει όσο γίνεται περισσότερο με το αρχικό. Τη μελέτη έκριναν θετικά και οι τρεις αρμόδιες Εφορείες Αρχαιοτήτων (Β’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, 1η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, καθώς και η Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας), καθώς η περιοχή περιλαμβάνει σπουδαία ευρήματα από την προϊστορία ως τη βυζαντινή εποχή.

Τα Λατομεία Μαρκόπουλου, όμως, δεν είναι τα μόνα. Δίπλα τους υπάρχουν κι άλλα, μικρότερα, ανενεργά λατομεία, οι ιδιοκτήτες των οποίων θα πρέπει να προχωρήσουν κι αυτοί στην κατάρτιση σχετικών μελετών για την αποκατάσταση του χώρου.

Στην περιοχή υπάρχουν ίχνη κατοίκησης ήδη από την προϊστορική εποχή (Σπήλαιο «Χόνι-Λάγκι»), ενώ κατά τη διάρκεια των ανασκαφών, που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο των μεγάλων έργων στη νοτιοανατολική Αττική (αεροδρόμιο, αττική οδός, ιππόδρομος, ιππικός όμιλος), εντοπίστηκε μεγάλο τμήμα του δήμου Μυρρινούντα και βρέθηκαν πολλά σημαντικά ευρήματα που αφορούν τόσο τον δημόσιο όσο και τον ιδιωτικό βίο των αρχαίων κατοίκων του.

Αξιόλογα είναι και τα παλαιοχριστιανικά και βυζαντινά μνημεία της περιοχής, όπως η Παναγία της Μερέντας του 13ου αιώνα, ένας μονόχωρος καμαροσκέπαστος ναός, με πλούσιες τοιχογραφίες, στην αυλή του οποίου βρέθηκε ένα από τα ωραιότερα δείγματα του τύπου της κόρης της αρχαϊκής γλυπτικής, η Φρασίκλεια.