Φαίνεται ότι το ξόρκι της “κατάρας των φαραώ” που πλανάται πάνω από το επικείμενο Μουσείο του Ατόν, θα σπάσει, όταν το μουσείο τελικά ανοίξει τις πύλες του, με θέα στις όχθες του Νείλου, στην πόλη Μίνυα της Άνω Αιγύπτου.

Μόλις δύο χρόνια από τη στιγμή που η κατασκευή του σταμάτησε λόγω έλλειψης χρηματοδότησης, οι εργασίες θα ξεκινήσουν πάλι, μετά από ανακοίνωση του Μοπυσείου Χίλντεσχαϊμ της Γερμανίας ότι θα συγκεντρώσει το ποσό των 60 εκ. αιγυπτιακών λιρών που χρειάζεται για να ολοκληρωθεί.

Ο Υπουργός Επικρατείας για τις Αρχαιότητες Μοχάμεντ Ιμπραήμ ανακοίνωσε ότι σύμφωμα με το Πρωτόκολλο Φιλίας που υπογράφηκε μεταξύ του Χίλντεσχαϊμ και του Μουσείου Ατόν, το γερμανικό μουσείο θα βοηθήσει το υπουργείο να ολοκληρώσει την τελική φάση κατασκευής μέσω ειδικής καμπάνιας συγκέντρωσης χρημάτων.

Από τότε που η γερμανική κυβέρνηση πρότεινε το σχεδιασμό ως δώρο στην Αίγυπτο το 1998, βάσει του Πρωτοκόλλου Φιλίας μεταξύ των δύο μουσείων, το Μουσείο του Ατόν έχει αντιμετωπίσει σειρά κατασκευαστικών και οικονομικών προβλημάτων.

Το 1990, ο εκλιπών αρχιτέκτονας Γκαμάλ Μπάκρυ επιμελήθηκε κάποιες μετατροπές στο αρχικό σχέδιο έτσι ώστε να συντονιστεί αυτό με τους αιγυπτιακούς κανόνες κατασκευής, όταν ο μουσειολογικός σύμβουλος Μαχμούντ Μαμπρούκ σχεδίασε ξανά τον περιβάλλοντα χώρο ώστε να είναι συμβατός με την εξωτερική έκθεση του μουσείου και τη φιλοσοφία της έκθεσης.

Ο θάνατος όμως του Μπάκρυ και η έλλειψη χρημάτων ήταν τα πρώτα εμπόδια που αντιμετώπισε η κατασκευή του Μουσείου και εκτός από άμμο και έναν μεγάλο περιφερειακό τοίχο, το τμήμα γης όπου αυτό θα χτιζόταν παρέμενε κενό. Πέντε χρόνια μετά, οι εργάτες ξεκίνησαν να ρίχνουν τα θεμέλια αλλά οι περικοπές στον προϋπολογισμό το σταμάτησαν και πάλι, μέχρι το 2002 που ο Ζάχι Χαουάς ανέλαβε Γενικός Γραμματέας του SCA και έβαλε το πρόγραμμα κατασκευής και αποκατάστασης μουσείων στην κορυφή των προτεραιοτήτων του.

Το Μουσείο Ατόν όμως δεν ήταν το μόνο στη σειρά για κατασκευή – προηγούνταν το Μέγα Αιγυπτιακό Μουσείο στη Γκίζα, το Εθνικό Μουσείο Αιγυπτιακού Πολιτισμού στη Φουστάτη, η επέκταση του Μουσείου του Λούξορ, το Μουσείο Κροκοδείλων στο Κομ Όμπο, το Μουσείο του Σουέζ, τα Μουσεία του Ελ Αρίς, του Σοχάγκ, του Σαρμ ελ-Σέιχ… Ο Χαουάς πάντως ανέθεσε τον σχεδιασμό και την κατάρτιση της έκθεσης του Μουσείου Ατόν στον διαπρεπή καθ.  Άλι Ραντουάν και τον Μαχμούντ Μαμπρούκ.

Το Μουσείο έτσι κάλυπτε 25 φεντάν (105.000 τ.μ.) γης και “βλέπει” το Νείλο. Το κτίριο αποτελείται από πέντε ορόφους με 14 εκθεσιακές αίθουσες, αίθουσα συνεδρίων χωρητικότητας 800 ατόμων, σχολή μουσειολογίας και αποκατάστασης, καφετέρια και βιβλιοπωλείο. Ένα ανοικτό θέατρο στον κήπο του παρουσιάζει μαι συλλογή αρχαίων αιγυπτιακών αντιγράφων καθώς και μια αποβάθρα για ποταμόπλοια του Νείλου.

Όταν ο μονοθεϊστής φαραώ της 18ης δυναστείας Αμένοφις Δ’ (Ακενατόν) εδραίωσε τη λατρεία του Ηλιακού δίσκου Ατόν, εγκατέλειψε την πρωτεύουσά του στις αρχαίες Θήβες και κατευθύνθηκε στην περιοχή της Μίνυα όπου ίδρυσε τη δική του πρωτεύουσα, την Ακχετ-Ατόν (Ορίζοντας του Ατόν), στη θέση Τελ ελ-Αμάρνα. Η νέα πρωτεύουσα φιλοξενούσε το παλάτι, τους ναούς του Ατόν, τις επαύλεις των ευγενών, διοικητικά κτίρια καθώς και γειτονιές με ιδιωτικές οικίες και εργαστήρια. Για να συντομεύουν οι διαδικασίες κατασκευής, τα κτίρια κατασκευάζονταν με πηλόπλινθους, ενώ τα σημαντικότερα κτίρια είχαν και επένδυση από τοπικό λίθο.

Ανάλογα, στο Μουσείο Ατόν, η έκθεση περιλαμβάνει αγάλματα του Ακενατόν και της συζύγου του Νεφερτίτης, των γονιών του αλλά και ανάγλυφα με τη βασιλική οικογένεια. Επιστολές σε πήλινες πινακίδες από τα διπλωματικά αρχεία της πόλης πρόκειται επίσης να εκτεθούν. Με αναφορές στις σχέσεις της Αιγύπτου με τοςυ ξένους γείτονές της, οι επιστολές αυτές, σε σφηνοειδή γραφή είναι γνωστές ως «Επιστολές της Αμάρνα». Εδώ, μεγάλοι βασιλιάδες αλλά και υποτελείς στην Αίγυπτο ηγεμόνες μικρών πόλεων απηύθυναν εκκλήσεις βοήθειας στον Ακενατόν, καθώς σε πολλές περιπτώσεις φαίνεται ότι είχαν εγκαταλειφθεί από εκείνον και κινδύνευαν. Σε κάποια περίπτωση φαίνεται ότι ο Ακενατόν είχε φιλονικήσει με τον βασιλιά του Μιττάνι, άλλοτε σύμμαχο της Αιγύπτου, συμμαχώντας με τους Χετταίους. Η κατάσταση απέβη μοιραία και για διάφορα μικρά κρατίδια, υποτελή στην Αίγυπτο, που  επαναστατούσαν εναντίον των Χετταίων και ζητούσαν τη βοήθεια του φαραώ, χωρίς ανταπόκριση.

Τέλος, στην έκθεση θα περιλαμβάνεται και μια ομάδα με ογκόλιθους «ταλατάτ», οικοδομικό υλικό μικρών διαστάσεων(27Χ27Χ54 εκ.)  που επέτρεπαν την εύκολη μεταφορά και απόθεσή τους στα μνημεία του Ακενατόν, επιταχύνοντας έτσι την κατασκευή τους.