Οι νύχτες στα μουσεία είναι διαφορετικές από εκείνες των ανθρώπων που τα επισκέπτονται. Το διαπιστώνει ένα ρομπότ που κυκλοφορεί σε μια συγκεκριμένη αίθουσα του Μουσείου Τέχνης «Βασίλισσα Σοφία» στη Μαδρίτη. Κάθε βράδυ όταν αποχωρήσει και ο τελευταίος επισκέπτης, ένας νέος επιμελητής αναλαμβάνει εργασία. Πρόκειται για ένα ρομπότ τελευταίας τεχνολογίας το οποίο άρχισε την περασμένη εβδομάδα την επισταμένη έρευνά του πάνω στο αριστούργημα του Πικάσο, τον πίνακα της «Γκερνίκα». Σκοπός του, να καταγράψει την πλήρη έκταση της φθοράς που έχει υποστεί το έργο τέχνης το οποίο δημιουργήθηκε πριν από εβδομήντα πέντε χρόνια.

Δέσμες από υπέρυθρες και υπεριώδεις ακτίνες διατρέχουν και ανιχνεύουν με την τεχνολογία σκάνινγκ την επιφάνεια του έργου που έχει διαστάσεις 3,5×7,8 μέτρα. Οι εκατομμύρια φωτογραφίες υψηλής ευκρίνειας αποτυπώνουν τις λεπτομέρειες σε μικροσκοπικές επιφάνειες, 25 φορές μικρότερες του χιλιοστού.

Το σύνολο αυτών των φωτογραφιών θα συνθέσει μία τρισδιάστατη εικόνα του πίνακα την οποία θα παραλάβουν οι συντηρητές για να εκτιμήσουν την κατάσταση.

Η «Γκερνίκα» ήταν μια παραγγελία της κυβέρνησης της Ισπανικής Δημοκρατίας προς τον Πικάσο. Με την επιθυμία ο καλλιτέχνης να δημιουργήσει ένα έργο που θα εκπροσωπούσε τη χώρα στη διεθνή έκθεση του Παρισιού του 1937. Μετά το Παρίσι, ο πίνακας έκανε εικοσάχρονη περιοδεία στα μουσεία όλου του κόσμου. Το τύλιγμα και το ξετύλιγμα του καμβά —για να διευκολύνεται η μεταφορά— είχε το τίμημά του καθώς η Γκερνίκα παρουσίασε φθορές και γύρω στο 1960 ο Πικάσο δήλωσε «αρκετά».

Το 1981 ο διάσημος πίνακας έκανε το τελευταίο του ταξίδι και επέστρεψε στην πατρίδα του από το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, όπου το είχε παραχωρήσει ο Πικάσο έως την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ισπανία.

Το πρόσφατο «τεστ υγείας» της «Γκερνίκα» στο Μουσείο «Βασίλισσα Σοφία» είναι το πρώτο που γίνεται μετά το 1998. Τότε η κατάσταση του έργου είχε χαρακτηριστεί «επισφαλής». Η ανάλυση με τα μέσα εκείνης της εποχής εντόπισε 129 «τραύματα» στην «Γκερνίκα». Οι χαραγματιές, οι κηλίδες, τα σημάδια είναι ενδείξεις του χαοτικού παρελθόντος της. Είναι ο λόγος για τον οποίο αποκλείεται η μεταφορά του έργου.