Συνέδριο για τον επαναπροσδιορισμό της σχέσης του αρχαιοελληνικού παρελθόντος με τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό, διοργανώνει στις 27 και 28 Ιουνίου το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ στην Αγγλία. Στη διήμερη διεπιστημονική συνάντηση θα συμμετάσχουν πάνω από εξήντα νεοελληνιστές, ιστορικοί, αρχαιολόγοι, γλωσσολόγοι, κλασικοί φιλόλογοι, συγκριτολόγοι και μελετητές της λογοτεχνίας από την Αμερική, την Ευρώπη και την Αυστραλία.

Το συνέδριο καλύπτει ένα ευρύ φάσμα από τον 15ο αιώνα μέχρι σήμερα, προσπαθώντας να διευρύνει την ακαδημαϊκή του σκόπευση μέσω ανακοινώσεων συγκριτικού χαρακτήρα, οι οποίες εκτείνονται από τις Νεοπλατωνικές ακαδημίες της βενετοκρατούμενης Κρήτης, μέχρι τη συγκριτική ανάγνωση ποιημάτων του Σεφέρη, του Σέιμους Χήνυ και του Ντέρεκ Ουόλκοτ. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι η σύγκριση των διαφορετικών τρόπων πρόσληψης της αρχαιότητας στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, εκτός Ελλάδας. Το συνέδριο ευελπιστεί να εξετάσει όλα τα παραδεδεγμένα μοτίβα που αφορούν τη σύγχρονη πρόσληψη του αρχαίου παρελθόντος, όπως την έννοια της «συνέχειας» και τη σχέση παρελθόντος, εθνικής ταυτότητας και ιδιοπροσωπίας.

Δύο είναι, σύμφωνα με τους διοργανωτές οι τρόποι με τους οποίους προσεγγίζουν οι Έλληνες το αρχαιοελληνικό και το βυζαντινό παρελθόν τους, εκλαμβάνοντάς το, είτε ως ανεκτίμητο θησαυρό, είτε ως επώδυνο άχθος. «Ένας από τους στόχους του συνεδρίου», αναφέρει ο καθηγητής Νεοελληνικών Σπουδών του πανεπιστημίου, Δημήτρης Τζιόβας, «είναι να εξετάσουμε εάν και κατά πόσο μπορούμε να κινηθούμε πέρα από τις δύο αυτές θέσεις και να αναπλάσουμε το ελληνικό παρελθόν». Απώτερη φιλοδοξία των διοργανωτών αποτελεί η διενέργεια ενός συνεδρίου που θα θέσει τις βάσεις για τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου της αρχαιότητας στη διαμόρφωση του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού και των θεσμών του. «Η ανάπλαση του παρελθόντος», σημειώνει ο κ. Τζιόβας, «δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση μια ιδεαλιστική διαδικασία ή μια ρομαντική κατασκευή, ούτε αποσκοπεί σε μια εθνοκεντρική ιδιοποίησή του, αλλά προσφέρει την ευκαιρία της κριτικής θεώρησης ποικίλων προσεγγίσεων του αρχαίου παρελθόντος από τον δέκατο πέμπτο αιώνα». Αποτελεί επίσης ευκαιρία για την εξέταση των διαφορετικών χρήσεων του παρελθόντος εντός και εκτός Ελλάδος από τις αίθουσες διδασκαλίας μέχρι τη διαφήμιση, κι από τις τέχνες μέχρι τα κόμικς.

«Νομίζω ότι μέσω της πρόσληψης της αρχαιότητας οι νεοελληνικές σπουδές έχουν την ευκαιρία να ενταχθούν σε ένα ευρύτερο επιστημονικό πεδίο και να εκμεταλλευτούν τις δυνατότητες που τους προσφέρει, ώστε να προσεγγίσουν ένα ευρύτερο επιστημονικό και φοιτητικό κοινό», επισημαίνει ο κ. Τζιόβας.