Χρυσή ψήφος που έχει σχήμα άνθους παπύρου, ένα χάλκινο εγχειρίδιο με χρυσά καρφιά, σφραγιδόλιθος από στεατίτη με παράσταση αλόγου, δύο πήλινα πλακίδια με γραπτή διακόσμηση και οπές ανάρτησης, σπαράγματα τοιχογραφιών, ένας μεγάλος λουτήρας με το αποτύπωμα καμένου καλαθιού στο πλάι του αλλά και πλήθος κεραμικής, κυρίως κύλικες και κύπελλα που συνηθίζονταν στα συμπόσια: Όλα ευρήματα πρόσφατης ανασκαφής ενός σημαντικού ανακτορικού κτιρίου στο εσωτερικό της μυκηναϊκής ακρόπολης της Θήβας, τα οποία παρουσιάσθηκαν χθες το βράδυ στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης κατά την ομιλία του δρα Ιωάννη Φάππα αρχαιολόγου της Εφορείας Αρχαιοτήτων Βοιωτίας, ο οποίος αναφέρθηκε στο λαμπρό παρελθόν της πόλης, την οικιστική της οργάνωση, τα ανακτορικά κτίρια και τα συγκροτήματά της κυρίως κατά τον 13ο αι. π. Χ.
«Κτισμένη πάνω σε αυτά τα αρχαία κατάλοιπα που άφησε η δραστηριότητα των κατοίκων της από τους νεολιθικούς ήδη χρόνους η Θήβα φαινομενικά δεν διαφέρει σε τίποτα από μία τυπική επαρχιακή πόλη. Ο μύστης όμως της Ιστορίας γνωρίζει καλά ότι κάτω από το σύγχρονο οικισμό κρύβονται οι αψευδείς μάρτυρες του σπουδαίου ανακτορικού κέντρου που υπήρξε στην Μυκηναϊκή εποχή κατά τον 14ο και 13ο π. Χ. αιώνα», όπως είπε ο δρ Φάππας.
Η ανασκαφή πραγματοποιήθηκε από τον έφορο Αρχαιοτήτων Βοιωτίας δρα Βασίλη Αραβαντινό και τον δρα Φάππα στο νότιο τμήμα της αρχαίας ακρόπολης όπου εντοπίσθηκαν τα οικοδομικά κατάλοιπα ενός μεγάλου, μυκηναϊκού οικοδομήματος, που είχε μορφή πρόπυλου και στέγη από κεραμίδια. Δίπλα του ήρθε στο φως ένα τετράπλευρο δωμάτιο, που ανασκάφηκε μερικώς, γιατί ένα μέρος του εισχωρεί κάτω από τον παρακείμενο δρόμο.
Πάνω στο δάπεδό του βρέθηκαν ανάμεσα σε καμένα οστά ζώων ένα χάλκινο εγχειρίδιο με χρυσή εφηλίδα και στο πλάι δύο ακέραιες διακοσμημένες λήκυθοι, ένας επίσης διακοσμημένος κύαθος με προχοή και πολλές άβαφες κύλικες.
«Τα πολύτιμα αντικείμενα που βρέθηκαν στα δωμάτιά του αλλά και η περίοπτη θέση του στο ψηλότερο και επιφανέστερο σημείο της ακροπόλεως δείχνουν ότι το οικοδόμημα αυτό σχετιζόταν μάλλον με τη διαμονή, τη σίτιση, καθώς και με διάφορες άλλες, καθημερινές δραστηριότητες των ενοίκων του ανακτόρου, οι οποίες ενίοτε είχαν τελετουργικό χαρακτήρα, όπως ήταν η τέλεση συμποσίων», είπε ο δρ Φάππας.
Η καταστροφή των κτιρίων σημειώθηκε στο μέσον περίπου του 13ου αιώνα π. Χ. και οφείλεται σε έντονη φωτιά. Όπως πρόσθεσε μάλιστα ο ίδιος: «Με βάση τα στοιχεία που έχουν φτάσει ως εμάς, φαίνεται ότι στην περιοχή αυτή της ακρόπολης υπήρχε μία αρκετά πυκνοδομημένη και πολυτελής συνοικία της μυκηναϊκής Θήβας, η οποία περιλάμβανε και το μνημειώδες κτιριακό συγκρότημα».
Στην ίδια περίπου εποχή, δηλαδή στα μέσα του 13ου αι. π. Χ., χρονολογούνται εξάλλου και διάφοροι άλλοι ανακτορικοί χώροι μέσα στην τειχισμένη ακρόπολη, η οποία περιέβαλλε τη μυκηναϊκή πόλη που η γραπτή παράδοση διέσωσε ως Καδμεία. Ανάμεσά τους αρχεία πινακίδων, αποθήκες οπλισμού, αγροτικών προϊόντων και πολύτιμων εγχώριων και εισηγμένων αντικειμένων, καθώς και εργαστήρια χρυσοχοΐας και ελεφαντουργίας. Όλα αυτά δείχνουν τόσο την επικράτεια της δύναμης του ίδιου του ανακτορικού κέντρου αλλά και τις διασυνδέσεις που εκείνο μπορεί να είχε, τουλάχιστον από εμπορική άποψη, με τα υπόλοιπα κέντρα εξουσίας του ελλαδικού χώρου και με τις αυτοκρατορίες (Αίγυπτος, Χετταίοι) και άλλα κέντρα δύναμης ( Συροπαλαιστινιακά κρατίδια). Μάλιστα, για το λόγο αυτό πολλοί μελετητές αναρωτιούνται αν η Θήβα ήταν πραγματικά η έδρα της Ahhiyawa, της δυτικής δύναμης με τον ηγεμόνα της οποίας ο Χετταίος βασιλιάς συνομιλούσε διπλωματικά ως ίσος προς ίσον στα κείμενα του μεγάλου αυτού κράτους της Ανατολίας.
Πέρα από γενικές εκτιμήσεις, ο δρ Φάππας εστίασε επίσης σε ένα εξάπλευρο πλακίδιο, με διακοσμητικά δελφίνια αποδοσμένα σχηματικά στην επιφάνειά του, και το οποίο φέρει τρεις οπές ανάρτησης. Βρέθηκε μέσα στο παχύ στρώμα της στάχτης μαζί με χάλκινο ξιφίδιο και συμποσιακή κεραμική ενώ παράλληλό του συναντάται στο αντίστοιχο που είχε βρεθεί, πάλι μαζί με υπολείμματα ξιφιδίου και κεραμικής. Πέντε άλλα παράλληλα τέλος έχουν βρεθεί σε οικιστικά κατάλοιπα στην Τίρυνθα και τις Μυκήνες, και σε τάφους στα Γλυκά Νερά και την Περατή Αττικής). Καθημερινά αντικείμενα, τελετουργικά σύμβολα ή σύμβολα αξιώματος; Η επιστήμη δεν έχει απαντήσει. Φαίνεται ότι η Θήβα έχει ακόμη πολλά μυστήρια προς επίλυση.
Πηγή: Μ. Θερμού, Το Βήμα, 02/03/10
Ζ.Ξ.